UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

rozbronić

Chronologizacja

1781, SL

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	rozbronię	rozbronimy
2 os.	rozbronisz	rozbronicie
3 os.	rozbroni	rozbronią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozbroniłem +(e)m rozbronił	rozbroniłam +(e)m rozbroniła	rozbroniłom +(e)m rozbroniło	rozbroniliśmy +(e)śmy rozbronili	rozbroniłyśmy +(e)śmy rozbroniły
2 os.	rozbroniłeś +(e)ś rozbronił	rozbroniłaś +(e)ś rozbroniła	rozbroniłoś +(e)ś rozbroniło	rozbroniliście +(e)ście rozbronili	rozbroniłyście +(e)ście rozbroniły
3 os.	rozbronił	rozbroniła	rozbroniło	rozbronili	rozbroniły

bezosobnik: rozbroniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozbrońmy
2 os.	rozbroń	rozbrońcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozbroniłbym bym rozbronił	rozbroniłabym bym rozbroniła	rozbroniłobym bym rozbroniło	rozbronilibyśmy byśmy rozbronili	rozbroniłybyśmy byśmy rozbroniły
2 os.	rozbroniłbyś byś rozbronił	rozbroniłabyś byś rozbroniła	rozbroniłobyś byś rozbroniło	rozbronilibyście byście rozbronili	rozbroniłybyście byście rozbroniły
3 os.	rozbroniłby by rozbronił	rozbroniłaby by rozbroniła	rozbroniłoby by rozbroniło	rozbroniliby by rozbronili	rozbroniłyby by rozbroniły

bezosobnik: rozbroniono by

bezokolicznik: rozbronić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozbroniwszy

gerundium: rozbronienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	rozbronienie	rozbronienia
D.	rozbronienia	rozbronień
C.	rozbronieniu	rozbronieniom
B.	rozbronienie	rozbronienia
N.	rozbronieniem	rozbronieniami
Ms.	rozbronieniu	rozbronieniach
W.	rozbronienie	rozbronienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozbroniony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	rozbroniony	rozbroniony	rozbroniony	rozbronione	rozbroniona
D.	rozbronionego	rozbronionego	rozbronionego	rozbronionego	rozbronionej
C.	rozbronionemu	rozbronionemu	rozbronionemu	rozbronionemu	rozbronionej
B.	rozbronionego	rozbronionego	rozbroniony	rozbronione	rozbronioną
N.	rozbronionym	rozbronionym	rozbronionym	rozbronionym	rozbronioną
Ms.	rozbronionym	rozbronionym	rozbronionym	rozbronionym	rozbronionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	rozbronieni	rozbronieni	rozbronione	rozbronione
D.	rozbronionych	rozbronionych	rozbronionych	rozbronionych
C.	rozbronionym	rozbronionym	rozbronionym	rozbronionym
B.	rozbronionych	rozbronionych	rozbronionych	rozbronione
N.	rozbronionymi	rozbronionymi	rozbronionymi	rozbronionymi
Ms.	rozbronionych	rozbronionych	rozbronionych	rozbronionych

odpowiednik aspektowy: rozbraniać

Pochodzenie

Zob. bronić 1

Definicja

daw.

spowodować, żeby osoby, które ze sobą walczą, przestały to robić

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie

Cytaty

Słabszy z przeciwników, wzięty przez silniejszego za ożydle i wytrzaskany po twarzy, zalewał się niebawem czerwonką, jeżeli zwaśnionych nie rozbronił ktoś starszy.

źródło: Stanisław Nienałtowski: Wsi spokojna, 2008 (books.google.pl)

Składnia

rozbronić

KOGO

Data ostatniej modyfikacji: 01.07.2024