Dalej wybudowano domy mieszkalne dla werkmajstra i jego pomocnika, domy noclegowe dla drużyn konduktorów i maszynistów oraz część warsztatów podręcznych.
źródło: Irena Pietrzak-Pawłowska: Wielkomiejski rozwój Warszawy do 1918 r., 1972 (books.google.pl)
[...] gdyby nie ten werkmajster, co się głupi dał nabrać i z nią się ożenił, to by skończyła pod płotem.
źródło: Janina Surynowa Wyczólkowska: Ze wspomnień straganiarki, 1972 (books.google.pl)