werkmistrz

  • daw.  rzemieślnik, który miał uprawnienia do samodzielnego prowadzenia warsztatu i szkolenia uczniów w swoim rzemiośle
  • CZŁOWIEK I TECHNIKA

    Przemysł

    rzemiosło


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Edukacja i oświata

    pozaszkolne formy nauczania


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

  • synonimy:  majster
    werkmajster
  • Werkmistrz uparł się, że postawi cały pawilon bez żadnych rusztowań.

    źródło: Władysław Czarnecki, Janusz Dembski: To był też mój Poznań, 1987 (books.google.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. werkmistrz
    werkmistrze
    werkmistrzowie
    ndepr
    werkmistrze
    depr
    D. werkmistrza
    werkmistrzów
    C. werkmistrzowi
    werkmistrzom
    B. werkmistrza
    werkmistrzów
    N. werkmistrzem
    werkmistrzami
    Ms. werkmistrzu
    werkmistrzach
    W. werkmistrzu
    werkmistrze
    werkmistrzowie
    ndepr
    werkmistrze
    depr
CHRONOLOGIZACJA:
1823, Krzysztof Celestyn Mrongowiusz, Słownik niemiecko-polski, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 26.07.2024