UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

zawistnik

Chronologizacja

XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. zawistnik
zawistnicy
ndepr
zawistniki
depr
D. zawistnika
zawistników
C. zawistnikowi
zawistnikom
B. zawistnika
zawistników
N. zawistnikiem
zawistnikami
Ms. zawistniku
zawistnikach
W. zawistniku
zawistnicy
ndepr
zawistniki
depr

Pochodzenie

Zob. zawiść

Definicja

książk.  pejorat. 
osoba, która zazdrości komuś czegoś i życzy mu, aby to utracił

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

Relacje znaczeniowe

synonimy:  zawiśnik

Cytaty

Zawistnicy mówili o nim, że ma nadmiar inteligencji i brak mu poczucia humoru.

źródło: NKJP: Helena Zaworska: Wesołe życie Karola, Gazeta Wyborcza, 1995-12-04

Jak to w klasie, jest prymus, zawsze obowiązkowo najlepszy, jest zawistnik, który zazdrości mu sukcesów, są słabi i są silni, na szczęście najsilniejszy ma dobre serce.

źródło: NKJP: Zdzisław Pietrasik: Prosto z serca, Polityka nr 2646, 2008-03-22

Jak na doświadczonego wojownika i dworzanina przystało, wiedział, że najważniejsza jest skromność i dyskrecja, które co prawda nie chronią przed posiadaniem wrogów i zawistników, ale pomagają ograniczyć ich liczbę blisko siebie.

źródło: NKJP: Dariusz Piwowarczyk: Słynni rycerze Europy: Rycerze w służbie dam i dworu, 2009

Data ostatniej modyfikacji: 05.11.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj