UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

zesmucić się

Chronologizacja

1882, Juliusz Słowacki, Balladyna, [w:] Dzieła Juljusza Słowackiego, t. 3, books.google.pl
W innych wydaniach „Balladyny” występuje czasownik zasmucić się.

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zesmucę się	zesmucimy się
2 os.	zesmucisz się	zesmucicie się
3 os.	zesmuci się	zesmucą się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zesmuciłem się +(e)m się zesmucił	zesmuciłam się +(e)m się zesmuciła	zesmuciłom się +(e)m się zesmuciło	zesmuciliśmy się +(e)śmy się zesmucili	zesmuciłyśmy się +(e)śmy się zesmuciły
2 os.	zesmuciłeś się +(e)ś się zesmucił	zesmuciłaś się +(e)ś się zesmuciła	zesmuciłoś się +(e)ś się zesmuciło	zesmuciliście się +(e)ście się zesmucili	zesmuciłyście się +(e)ście się zesmuciły
3 os.	zesmucił się	zesmuciła się	zesmuciło się	zesmucili się	zesmuciły się

bezosobnik: zesmucono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zesmućmy się
2 os.	zesmuć się	zesmućcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zesmuciłbym się bym się zesmucił	zesmuciłabym się bym się zesmuciła	zesmuciłobym się bym się zesmuciło	zesmucilibyśmy się byśmy się zesmucili	zesmuciłybyśmy się byśmy się zesmuciły
2 os.	zesmuciłbyś się byś się zesmucił	zesmuciłabyś się byś się zesmuciła	zesmuciłobyś się byś się zesmuciło	zesmucilibyście się byście się zesmucili	zesmuciłybyście się byście się zesmuciły
3 os.	zesmuciłby się by się zesmucił	zesmuciłaby się by się zesmuciła	zesmuciłoby się by się zesmuciło	zesmuciliby się by się zesmucili	zesmuciłyby się by się zesmuciły

bezosobnik: zesmucono by się

bezokolicznik: zesmucić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zesmuciwszy się

gerundium: zesmucenie się

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zesmucenie się	zesmucenia się
D.	zesmucenia się	zesmuceń się
C.	zesmuceniu się	zesmuceniom się
B.	zesmucenie się	zesmucenia się
N.	zesmuceniem się	zesmuceniami się
Ms.	zesmuceniu się	zesmuceniach się
W.	zesmucenie się	zesmucenia się

odpowiednik aspektowy: smucić się

Pochodzenie

Zob. smucić

Definicja

znaleźć się w stanie psychicznym, charakteryzującym się obniżeniem nastroju, brakiem uśmiechu lub płaczem

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

Relacje znaczeniowe

	synonimy:	zasmęcić się, zasmucić się
	antonimy:	uradować się

Cytaty

	Było już bardzo późno. Babcia się zesmuciła, że ją opuszczamy, ale obiecaliśmy, że niedługo przyjedziemy. źródło: Internet: brainly.pl
	- Tak. Bardzo się zesmucił, jak się z nim rozstałaś. Wiesz, byłaś dla niego ważna. źródło: Internet: wattpad.com
	[...] mimo wszystko sądzę, że trzeba mówić o humorze i śmiechu, a przede wszystkim – śmiać się. Polacy się strasznie zesmucili. źródło: Anna Leszkowska: Śmiech to... Bielicka!, 2011-12-10 (sprawynauki.edu.pl)
	Wydaje się, jakbyś przechodził przez bunt młodzieńczy. Trochę dziwne zwroty: „bezkresie bezsensu”, „bezładnie pytają” (nie wiem, czy nie chodziło o „bezwładnie”) [...]. Dodając kilka dziwnych zwrotów i „cyniczny uśmiech Boga”, można się zesmucić, a szkoda. źródło: NKJP: Internet
	Jak sobie pomyślałam, że ta Julia miała czternaście lat i przeżyła miłość – do której wszyscy nawet dzisiaj wzdychają, choć tyle lat minęło – to mi się smutno zrobiło, ale nie zdążyłam się za bardzo zesmucić, bo zasnęłam szybciej niż mnie ten smutek dopadł. źródło: Marta Fox: Agaton-Gagaton, 2012 (books.google.pl)

Składnia

zesmucić się

(że ZDANIE | ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE)

Data ostatniej modyfikacji: 14.11.2024