UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

koniec końców II

I

Definicja

to, co mówię, wskazuje na prawdziwość podanego wniosku, nawet jeśli to, co powiedziane wcześniej, na jego prawdziwość nie wskazuje

Noty o użyciu

komentarz przyrematyczny

Kategoria znaczeniowa

wykładnik wnioskowania

Relacje znaczeniowe

(quasi)synonimy:  ostatecznie II, w końcu II

Cytaty

Szkoda, że koniec końców to tylko marzenie śniętej ryby, nic więcej [...].

źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996

Oczywiście nie ma się czym przejmować, bo widz, a już zwłaszcza widzowa czy widzówna, i tak wszystko przełknie; koniec końców chodzi o jej własne marzenia o księciu z bajki.

źródło: NKJP: Powiedz - nie: Dzień dobry, 2001

... bo ona jarzy podstawową sprawę, że koniec końców Positive sobie bez nich poradzi, a oni bez Positive'a są nikim...

źródło: NKJP: Dawid Bieńkowski, Nic, 2005

Ale po drodze jeden przypomniał sobie, że musi skoczyć na chwilę na pocztę, drugi zgubił się w parku, trzeci poszedł go szukać, czwarty zostawił czajnik na gazie, a jeszcze inny musiał odebrać samochód z warsztatu i koniec końców przed ratusz nie dotarł nikt prócz dwóch bezdomnych, którzy podrapali się niefrasobliwie po głowach i ruszyli na poszukiwanie petów.

źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Żydówek nie obsługujemy, 2005

Odmiana

część mowy: partykuła

podklasa: podsumowująca

Składnia

koniec końców _
ograniczenia zakresu użycia:
nie: Zd. t. rozk.
szyk: stały: antepozycja z możliwością wchodzenia w głąb komentowanego członu
Data ostatniej modyfikacji: 08.08.2011
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj