Chronologizacja
Pochodzenie
Zob. burzyć
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
Połączenia
- czyjaś decyzja, reakcja oburzyła; czyjeś zachowanie oburzyło kogoś
- oburzyć ludzi, mieszkańców
- oburzyć formą, treścią
Cytaty
|
Oczywiście, miał prawo być zdenerwowany: decyzja Anity oburzyła go jako przyjaciela Krzysia, a w dodatku zrujnowała mu plan zaproszenia ich obojga do programu. źródło: NKJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003 |
|
|
Nawet jeśli ten budżet oburzy nasz elektorat i zapłacimy przegraniem wyborów samorządowych, musimy głosować za. źródło: NKJP: Kto poprze budżet '94, Gazeta Wyborcza, 1994-01-05 |
|
|
[...] oburzyło go, że nikt nie powiadomił o awarii ani urzędu, ani mieszkańców. źródło: NKJP: (pk): Śmierdzi? To nie zabija, Gazeta Krakowska, 2006-02-16 |
Odmiana
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| 1 os. |
oburzę |
oburzymy |
|||
| 2 os. |
oburzysz |
oburzycie |
|||
| 3 os. |
oburzy |
oburzą |
|||
Czas przeszły
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | ż | n | mo | -mo | |
| 1 os. |
oburzyłem +(e)m oburzył |
oburzyłam +(e)m oburzyła |
oburzyłom +(e)m oburzyło |
oburzyliśmy +(e)śmy oburzyli |
oburzyłyśmy +(e)śmy oburzyły |
| 2 os. |
oburzyłeś +(e)ś oburzył |
oburzyłaś +(e)ś oburzyła |
oburzyłoś +(e)ś oburzyło |
oburzyliście +(e)ście oburzyli |
oburzyłyście +(e)ście oburzyły |
| 3 os. |
oburzył |
oburzyła |
oburzyło |
oburzyli |
oburzyły |
bezosobnik: oburzono
Tryb rozkazujący
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
|---|---|---|
| 1 os. |
oburzmy |
|
| 2 os. |
oburz |
oburzcie |
Tryb warunkowy
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | ż | n | mo | -mo | |
| 1 os. |
oburzyłbym bym oburzył |
oburzyłabym bym oburzyła |
oburzyłobym bym oburzyło |
oburzylibyśmy byśmy oburzyli |
oburzyłybyśmy byśmy oburzyły |
| 2 os. |
oburzyłbyś byś oburzył |
oburzyłabyś byś oburzyła |
oburzyłobyś byś oburzyło |
oburzylibyście byście oburzyli |
oburzyłybyście byście oburzyły |
| 3 os. |
oburzyłby by oburzył |
oburzyłaby by oburzyła |
oburzyłoby by oburzyło |
oburzyliby by oburzyli |
oburzyłyby by oburzyły |
bezosobnik: oburzono by
bezokolicznik: oburzyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
oburzywszy
gerundium: oburzenie
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
|---|---|---|
| M. | oburzenie |
oburzenia |
| D. | oburzenia |
oburzeń |
| C. | oburzeniu |
oburzeniom |
| B. | oburzenie |
oburzenia |
| N. | oburzeniem |
oburzeniami |
| Ms. | oburzeniu |
oburzeniach |
| W. | oburzenie |
oburzenia |
imiesłów przymiotnikowy bierny: oburzony
| liczba pojedyncza | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m1 | m2 | m3 | n1, n2 | ż | |
| M. | oburzony |
oburzony |
oburzony |
oburzone |
oburzona |
| D. | oburzonego |
oburzonego |
oburzonego |
oburzonego |
oburzonej |
| C. | oburzonemu |
oburzonemu |
oburzonemu |
oburzonemu |
oburzonej |
| B. | oburzonego |
oburzonego |
oburzony |
oburzone |
oburzoną |
| N. | oburzonym |
oburzonym |
oburzonym |
oburzonym |
oburzoną |
| Ms. | oburzonym |
oburzonym |
oburzonym |
oburzonym |
oburzonej |
| liczba mnoga | ||||
|---|---|---|---|---|
| p1 | m1 ndepr | m1 depr | pozostałe | |
| M. | oburzeni |
oburzeni |
oburzone |
oburzone |
| D. | oburzonych |
oburzonych |
oburzonych |
oburzonych |
| C. | oburzonym |
oburzonym |
oburzonym |
oburzonym |
| B. | oburzonych |
oburzonych |
oburzonych |
oburzone |
| N. | oburzonymi |
oburzonymi |
oburzonymi |
oburzonymi |
| Ms. | oburzonych |
oburzonych |
oburzonych |
oburzonych |
odpowiednik aspektowy: oburzać
Składnia
|
+ | oburzyć | + |
KOGO
|
| (to), że ZDANIE | + | oburzyć | + |
KOGO
|