Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | kopyto |
kopyta |
|
| D. | kopyta |
kopyt |
|
| C. | kopytu |
kopytom |
|
| B. | kopyto |
kopyta |
|
| N. | kopytem |
kopytami |
|
| Ms. | kopycie |
kopytach |
|
| W. | kopyto |
kopyta |
Pochodzenie
psł. *kopyto
1. konia
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych
Połączenia
- przednie, tylne; końskie kopyto
- kopyta konia
- dudnienie, klaskanie, łomot, odgłos, stukot, tętent, tupot kopyt (na bruku, po bruku); odciski, ślady kopyt (i kół; i nóg, i stóp)
- kopyta zadudniły
- grzebać kopytem; bić, walić; zaryć kopytami
Cytaty
|
Nawet koza, przyszła ofiara konkursu na dojenie, smętnie grzebała kopytem w pyle podwórka. źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Pudełko ze szpilkami, 2006 |
|
|
Gdy schodzili z Góry Zamkowej, dobiegł ich odgłos końskich kopyt. Rozdzielili się, aby zrobić przejście jeźdźcowi. źródło: NKJP: (Pac): Zaklęty rumak, Dzienik Zachodni, 2001-07-28 |
|
|
Jahiel opatrywał kopyta osłów i wycierał ich zroszone boki pękami suchej trawy. źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952 |
2. człowieka
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego części ciała, elementy i substancje składowe
Cytaty
|
Wyrzuciłam Roberta z domu. To znaczy, dzisiaj pozwoliłam mu wrócić, ale tylko dlatego, że złamał nogę i nie ma gdzie się podziać. Ale jak mu się zrośnie kopyto... źródło: NKJP: Radosław Figura: Teraz albo nigdy! Seria II Odcinek 03 (16), 2008 |
|
|
Ja dalej nie idę! - kto pierwszy to powiedział, nie pamiętam, ale wtedy zaraz zaczęliśmy wykłócać się o co lepsze miejsca w altanie i pokładać. Czy możesz zabrać stąd swoje kopyta?, A gdzie mam je zabrać?! - leciały odzywki. źródło: NKJP: Internet |
3. szewskie
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK I TECHNIKA Przemysł rzemiosło
Cytaty
|
Gdzieś w mojej rodzinie powinno się plątać żelazne kopyto szewskie. Niegdyś należało do dziadka, który szewcem wprawdzie nie był, ale trochę znał ten fach. źródło: NKJP: Henryk Waniek: Opis podróży mistycznej z Oświęcimia do Zgorzelca 1257-1957, 1996 |
|
|
Edmund Galewski czasem siada przy swoim warsztacie, by naprawić buty domownikom. Ma wszystko, co jest potrzebne, począwszy od młotka, cęgów, kopyta, kleju, gwoździków, smoły szewskiej, wosku. źródło: NKJP: Zbigniew Borowski: Ci, którzy z szewstwa żyli, teraz sporadycznie reperują buty. Następców nie ma Nieznośna lekkość butów, Dziennik Łódzki, 2002-12-06 |
|
|
W koszu były gumowe bloczki na podeszwy, drewniane kopyta, zwoiki różnokolorowej skóry, a także słoiki z klejem i gwoździami oraz młotek, dratwy i szydła. Było tam wszystko, co mogło być potrzebne szewcowi. źródło: NKJP: Jacek Głębski, Droga do Ite, 2006 |