UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

uroić się

Chronologizacja

1814, SL

Pochodzenie

Zob. roić się

Definicja

powstać tylko w czyjejś wyobraźni, a zostać uznanym za coś rzeczywistego

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Relacje znaczeniowe

synonimy:  ubrdać się, ubzdurać się

Połączenia

  • jakiś pomysł uroił się; jakaś myśl uroiła się
  • uroić się w czyjejś głowie, w czyjejś wyobraźni

Cytaty

Duch zamordowanego króla nie pojawia się, jego słowa wypowiadają inne postaci lub sam Hamlet. Kto wie, może i samej zbrodni nie było, uroiła się ona duńskiemu księciu?

źródło: NKJP: Jarosław Zalesiński: Odłożona matura, Dziennik Bałtycki, 2000-08-14

Nauczyciele byli dla nas autorytetami, kochaliśmy ich, bo byli doskonale wykształceni, sprawiedliwi [...]. Nigdy więc nikomu z nas nie uroił się w ptasim móżdżku pomysł włożenia na głowę panu od geografii kosza na śmieci albo zwyzywania rusycystki od...

źródło: NKJP: Olgerd Dziechciarz: Dobrze się stało, że otwarto tę puszkę Pandory, Gazeta Krakowska, 2006-11-03

Gościowi uroiło się, że w bazie komunikacji miejskiej są zbiorniki z paliwem, które strajkujący chcą wysadzić.

źródło: NKJP: Jerzy Witaszczyk: Fatamorgana, Dziennik Łódzki, 2007-08-30

Kiedy po raz pierwszy uroiło się wam, że zostaniecie gwiazdami rocka?

źródło: NKJP: Bracia Gallagherowie: Sfera mroku, CKM, 2005 nr 05

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. uroję się
uroimy się
2 os. uroisz się
uroicie się
3 os. uroi się
uroją się

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uroiłem się
+(e)m się uroił
uroiłam się
+(e)m się uroiła
uroiłom się
+(e)m się uroiło
uroiliśmy się
+(e)śmy się uroili
uroiłyśmy się
+(e)śmy się uroiły
2 os. uroiłeś się
+(e)ś się uroił
uroiłaś się
+(e)ś się uroiła
uroiłoś się
+(e)ś się uroiło
uroiliście się
+(e)ście się uroili
uroiłyście się
+(e)ście się uroiły
3 os. uroił się
uroiła się
uroiło się
uroili się
uroiły się

bezosobnik: urojono się

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. urójmy się
2 os. urój się
urójcie się

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. uroiłbym się
bym się uroił
uroiłabym się
bym się uroiła
uroiłobym się
bym się uroiło
uroilibyśmy się
byśmy się uroili
uroiłybyśmy się
byśmy się uroiły
2 os. uroiłbyś się
byś się uroił
uroiłabyś się
byś się uroiła
uroiłobyś się
byś się uroiło
uroilibyście się
byście się uroili
uroiłybyście się
byście się uroiły
3 os. uroiłby się
by się uroił
uroiłaby się
by się uroiła
uroiłoby się
by się uroiło
uroiliby się
by się uroili
uroiłyby się
by się uroiły

bezosobnik: urojono by się

bezokolicznik: uroić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uroiwszy się

gerundium: urojenie się

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. urojenie się
urojenia się
D. urojenia się
urojeń się
C. urojeniu się
urojeniom się
B. urojenie się
urojenia się
N. urojeniem się
urojeniami się
Ms. urojeniu się
urojeniach się
W. urojenie się
urojenia się

Składnia

Rznieżywotny + uroić się +
KOMU
Ø + uroić się +
KOMU + że ZDANIE
Data ostatniej modyfikacji: 23.08.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj