ubzdurać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. pejorat. powstać tylko w czyjejś wyobraźni i zostać uznanym za coś prawdziwego, mimo że w rzeczywistości tak nie jest

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

ubrdać się
uroić się

	Przemkowi Marczakowi ubzdurało się, że żona zdradza go z listonoszem. źródło: NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek: Wilk... i śmierć bankiera, 2006
	Bułgarskim specom od wojskowej informacji ubzdurało się, że iraccy partyzanci ostrzelali konwój z głową ich państwa [...]. źródło: NKJP: Marek Strzała: Bułgar paruje absurdem, Gazeta Krakowska, 2004-04-27
	Ku szczęściu rodziców właśnie co dostałam się do kadry juniorów w narciarstwie alpejskim, a tu coś mi się w głowie ubzdurało i postanowiłam, że ja na nartach jeździć nie będę. źródło: NKJP: RED: Uwielbiam konie i szybkie motocykle. Od skandalu do popularności, Gazeta Poznańska, 2002-02-18
	Skąd się ludziom ubzdurało, że wigilia bez karpia jest nieważna? źródło: NKJP: Oczami karpia (w galarecie), Dziennik Polski, 2000-12-23
	[...] komuś ubzdurały się normy niemożliwe do wykonania [...]. źródło: Internet: forum.nissanklub.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ubzdurałem się +(e)m się ubzdurał	ubzdurałam się +(e)m się ubzdurała	ubzdurałom się +(e)m się ubzdurało	ubzduraliśmy się +(e)śmy się ubzdurali	ubzdurałyśmy się +(e)śmy się ubzdurały
2 os.	ubzdurałeś się +(e)ś się ubzdurał	ubzdurałaś się +(e)ś się ubzdurała	ubzdurałoś się +(e)ś się ubzdurało	ubzduraliście się +(e)ście się ubzdurali	ubzdurałyście się +(e)ście się ubzdurały
3 os.	ubzdurał się	ubzdurała się	ubzdurało się	ubzdurali się	ubzdurały się

bezosobnik: ubzdurano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ubzdurajmy się
2 os.	ubzduraj się	ubzdurajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ubzdurałbym się bym się ubzdurał	ubzdurałabym się bym się ubzdurała	ubzdurałobym się bym się ubzdurało	ubzduralibyśmy się byśmy się ubzdurali	ubzdurałybyśmy się byśmy się ubzdurały
2 os.	ubzdurałbyś się byś się ubzdurał	ubzdurałabyś się byś się ubzdurała	ubzdurałobyś się byś się ubzdurało	ubzduralibyście się byście się ubzdurali	ubzdurałybyście się byście się ubzdurały
3 os.	ubzdurałby się by się ubzdurał	ubzdurałaby się by się ubzdurała	ubzdurałoby się by się ubzdurało	ubzduraliby się by się ubzdurali	ubzdurałyby się by się ubzdurały

bezosobnik: ubzdurano by się

bezokolicznik: ubzdurać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ubzdurawszy się

gerundium: ubzduranie się

rodzaj gramatyczny: dk

Ø	+	ubzdurać się	+	KOMU + że ZDANIE
	+	ubzdurać się	+	KOMU

Zob. bzdura