UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

gwara

XVI w., Bor
1591, Bańk

Zob. gwarzyć

1. wiejska

odmiana języka używana na określonym terenie, charakteryzująca się specyficzną wymową, wybranymi cechami gramatycznymi i doborem słownictwa

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Najbliższe środowisko życia człowieka wieś

synonimy:

dialekt

autentyczna, czysta, piękna; miejscowa gwara; polskie gwary; gwara wiejska; góralska, mazurska, orawska, pienińska, podhalańska, spiska, wielkopolska; gwary mazurzące, niemazurzące
dialekty i gwary, język literacki i gwary
konkurs; miłośnik, znawca; słownik gwary (kurpiowskiej, orawskiej, śląskiej...)
gwary zanikają
używać gwary
mówić, pisać, posługiwać się, władać gwarą

	Choć gwara Zagórzan odeszła już trochę w cień, to jednak w niektórych rodach jest ona przekazywana z pokolenia na pokolenie. źródło: NKJP: Serdaczki i czepce, Dziennik Polski - Nowy Sącz, 2003-02-24
	Uczniowie z dumą prezentowali dorobek kulturalny swoich miejscowości, przedstawiając utwory w gwarze śląskiej i lokalne tradycje. źródło: NKJP: (e.Ż): W gminie gwara nie zginie, Nowiny Raciborskie, 2007-05-08
	Obok języka ogólnonarodowego istnieją w polszczyźnie gwary regionalne. źródło: NKJP: Tadeusz Samselski: Poznajmy i pokochajmy nasz język polski (część II), Nakielski Czas, 2007-07-11
	W polskiej dialektologii istnieje naukowo niepodważalny pogląd, że polskie gwary, spiska i orawska, należą do gwar małopolskich. źródło: NKJP: ZAKOPANE: Pytanie o gwarę, Dziennik Polski - Podhale, 2002-04-12
	W gwarach zachowały się również formy gramatyczne, które kilka wieków temu wyszły z powszechnego użycia. źródło: NKJP: Mikołaj Szymański: Nieprzyzwoity aptekarz, Gazeta Wyborcza - Magazyn, 1997-10-17

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

jęz.

odmiana języka używana w określonym środowisku społecznym, charakteryzująca się specyficznym słownictwem

Termin językoznawczy, w nowszych opracowaniach rzadziej używany, wypierany przez inne terminy.

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego stosunki, grupy i organizacje społeczne

synonimy:

argot, slang, żargon

gwara miejska, środowiskowa; lwowska, warszawska; młodzieżowa, studencka, uczniowska; przestępcza, więzienna, złodziejska; łowiecka, myśliwska, rolnicza...
słownictwo, słownik gwary jakiejś

	Folklor miejskiego lumpenproletariatu i świata przestępczego, gwara złodziejska wielkiego miasta nieraz były tworzywem kabaretowych kupletów, parodii sentymentalnej i źródłem rumieńców niezdrowych. źródło: NKJP: JAN GÓRSKI: PRAWY BRZEG WISŁY, prasa, 1962
	Kontakty między jidysz a polszczyzną wzbogaciły nasz język o nowe wyrazy. Pech chce, że wiele tych zapożyczeń zawdzięczamy gwarze złodziejskiej. źródło: NKJP: Mikołaj Szymański: Dobra, dobra!, Gazeta Wyborcza - Magazyn, 1995-08-11
	Wszystkie te metafory świadczą o lekceważącym stosunku do nowicjuszy; analogicznie jest w gwarze uczniowskiej i w wojsku, skąd zresztą niektóre słowa przeniknęły do gwary studenckiej. źródło: NKJP: Pokaż mi swój język..., Dziennik Polski - Magazyn, 2000-01-07
	Jako piłkarz widzi na boisku niemal wszystko, posługując się futbolową gwarą, ma oczy dookoła głowy, potrafi celnie uderzyć z dystansu. źródło: NKJP: (dw): Maciaś? Udana inwestycja, Dziennik Polski - Nowy Sącz, 2002-10-15
	Można gwarę studencką zestawić z takimi odmianami polszczyzny, jak slang uczniowski i sportowy, język marynarski i myśliwski, wreszcie żargon złodziejski lub więzienny. źródło: Leon Kaczmarek, Teresa Skubalanka, Stanisław Grabias: Słownik gwary studenckiej, 1994

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

gwara

JAKA

Data ostatniej modyfikacji: 14.02.2017