UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

cześć II

I

wykrzyknik

Chronologizacja

XIV w., Bańk
XIV w., Bor

Odmiana

część mowy: wykrzyknik

Pochodzenie

Zob. cześć I

Definicja

forma powitania lub pożegnania stosowana wobec osoby, z którą mówiący jest po imieniu

Noty o użyciu

W stosunku do kilku osób można użyć formy cześć wam.

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

Połączenia

  • cześć i czołem

Cytaty

Cześć, Krzysiu - przywitałem się. - Nie wiedziałem, że przyjedziesz.

źródło: NKJP: Martyna Żandarska-Ochnik: Pan wichrów i powiewów, 2008

Na mój widok odłożył gazetę i powoli się podniósł, wyciągając na powitanie rękę. - A, cześć! Dobrze, że już jesteś.

źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

Prawie nie zauważył, że Kasia już się z nim żegna: - Cześć! Leć do domu, bo się przeziębisz.

źródło: NKJP: Łukasz Kamykowski: Dom między lipą a bilbordem, 2008

[...]odszukał w kieszeni zmiętą wizytówkę i wyjął komórkę. - No cześć - odezwał się, gdy usłyszał w słuchawce: „Halo”. - Już po siedemnastej. Siedzę i czekam.

źródło: NKJP: Jacek Rębacz: Zakopane: sezon na samobójców, 2006

Zadzwonię do ciebie za kilka dni, ale gdybyś wcześniej miała wiadomość od stryja, daj znać, słyszysz? - Tak, tak, już mówiłeś. Obiecuję. - No to cześć!

źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999

Data ostatniej modyfikacji: 08.05.2014
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj