UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

pokornie

Chronologizacja

2 połowa XV w., SStp

Odmiana

część mowy: przysłówek

stopień równy pokornie
stopień wyższy pokorniej

Pochodzenie

Zob. pokora

Definicja

w sposób świadczący o tym, że ktoś jest świadomy własnych ograniczeń i słabości, co skłania go do niesprzeciwiania się innym ludziom lub życiowym koniecznościom

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

Relacje znaczeniowe

synonimy:  skromnie, uniżenie II
antonimy:  bufoniasto, dumnie, wyniośle, zarozumiale, zarozumialsko

Połączenia

  • pokornie i cierpliwie, cicho i pokornie
  • pokornie klękać, pochylać głowę, schylać głowę, spuścić/spuszczać głowę, wzrok; czekać, patrzeć, słuchać, stać; służyć, wykonywać coś; błagać, prosić; godzić się, przyjąć/przyjmować coś, przyznawać, znosić coś
  • bardzo pokornie

Cytaty

Chyba będziesz musiał bardzo pokornie prosić o przebaczenie za wszystkie krzywdy i obraźliwe słowa.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004

W ogrodzie czekały pokornie na swoją kolejkę delegacje północnych prowincji, a także przedsiębiorcy i kupcy z Uzbekistanu i Tadżykistanu.

źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002

Odeszła, tak jak żyła cicho i pokornie.

źródło: NKJP: Alina Melnicka: Zmarła najstarsza mieszkanka Makowa Maz.,Tygodnik Ciechanowski, 2006-05-26

Z pokornie schylonymi głowami, aż do progu dorosłego życia, a może i dalej, szli tam, gdzie ich skierowano.

źródło: NKJP: Katarzyna Kochmańska: Spóźnione pokolenie, Gazeta Wyborcza, 1996-07-23

Jeśli widmo klęski zajrzy Afrze w oczy, tym pokorniej przyjmie pomoc Szerszeni.

źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003

Data ostatniej modyfikacji: 07.07.2023
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj