UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

ot co

Odmiana

część mowy: komentarz metatekstowy

Definicja

pot. 
mówiący informuje, że to, co powiedział, choć jest określeniem dosadnym, adekwatnie oddaje to, co na dany temat sądzi i że więcej na ten temat nie trzeba nic mówić

Noty o użyciu

Może stanowić samodzielne wypowiedzenie.

Kategoria znaczeniowa

wykładnik zamknięcia

Relacje znaczeniowe

(quasi)synonimy:  i już, i tyle, koniec i kropka

Cytaty

A te jego edykty, manifesty, ukazy? Oczy nam mydli, ot co.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

„Na pewno zasługuję na żonę, która ma głowę na karku. A ty masz tylko dupę, ot co!

źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985

Mój tok rozumowania był jednak logiczny. Was zaś nie było stać nawet na logiczne rozumowanie. Ot, co - zakończył dyskusję Kuryłło.

źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967

Ale ja księdzu coś powiem: dzisiaj żyjesz, jutro gnijesz. Ot co.

źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1980

Tylko że ja na pani miejscu nie dawałabym wiary głupkom. Ot co.

źródło: NKJP: Ida Fink: Ślady, 1996

Składnia

_, ot co
w Zd.ozn.
szyk: wewnętrzny: stały
zewnętrzny: stały: postpozycja
Data ostatniej modyfikacji: 25.11.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj