i już - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. mówiący myśli, że rozmówca uważa, że można mówić dalej na dany temat i uważa, że powiedziane zostało wystarczająco dużo

wykładnik zamknięcia

(quasi)synonimy:

i basta
i cześć
i koniec
i koniec kropka
i kropka
i kwita
i szlus
i tyle
koniec i kropka

	Co mam powiedzieć? Nie wiem i już! Puść mnie! źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Tango, 1964
	- Pytałem, zwiałaś z zamku Nastrog przed ślubem czy po ślubie? - Zwiałam i już, co ci do tego - zaburczała. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
	Ja się tym nie przejmuję, a pan? Grunt, że mamy świadków. Spędził pan noc u mnie i już. źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952
	Chory jesteś i już. źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

część mowy: komentarz metatekstowy

_ i już
ograniczenia zakresu użycia: Nie po zd._{pyt., rozk.}
szyk: wewnętrzny: stały zewnętrzy: stały: pozycja finalna