część mowy: operator metapredykatywny
coś ma daną cechę w tak dużym stopniu, że zwraca to uwagę mówiącego i jest przez niego uważane za niezwykłe i pozytywne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
jakość i intensywność
|
Musiałem Stroopa diabelsko zaskoczyć, bo przyznał tonem zdyscyplinowanym, posłusznym i zalęknionym: - Widziałem. Ale skąd pan o tym wie?
źródło: NKJP: Kazimierz Mocarski: Rozmowy z katem, 1977
|
|
Gruziński, choć legitymujący się rosyjskim paszportem, reżyser nie ulega jednak złudzeniom, nie idealizuje diabelsko przecież trudnego życia w stepie.
źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: East Side Story: Kraina, w której można żyć tysiąc lat, Esensja, 2009-05-11
|
|
- Dziennikarze przyrównują naszą szkółkę do szlifierni diamentów i myślę, że jest to diabelsko dobre porównanie - mówi Adrianse.
źródło: NKJP: Michał Pol: Piłka nożna, Gazeta Wyborcza, 1995-07-07
|
|
Emanuje piekielną energią i jest diabelsko inteligentny.
źródło: NKJP: Krystyna Lubelska: Skandalista z Kopca, Polityka, 2004-04-10
|
|
- Ale nie martw się - pocieszyłam go, czując się diabelsko dobrze. - I tobie się kiedyś powiedzie.
źródło: NKJP: Dagmara Półtorak: Tak trudno być mną!, 2010
|
diabelsko _ Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna, wyrażenia wartościowane pozytywnie |
szyk: stały: antepozycja |
Data ostatniej modyfikacji: 20.12.2015
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN