piekielnie

  • pot.  coś ma daną cechę w tak dużym stopniu, że zwraca to uwagę mówiącego
  • wykładnik stopnia cechy

  • (quasi)synonimy:  diabelsko II
    szatańsko II
  • Wykręcona do tyłu ręka zaczęła piekielnie boleć i aby uniknąć bólu, grzecznie dałem się położyć na trawie.

    źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967

    Jest nie tylko piekielnie inteligentny, ale i niezwykle charyzmatyczny i przebiegły jak lis.

    źródło: NKJP: Rafał Stec: Z teorii Walerego Łobanowskiego czerpią największe drużyny świata, Gazeta Wyborcza, 1999-04-16

    Dzięki nim nie traciłam wiary w siebie. A to dla każdego aktora jest piekielnie ważne.

    źródło: NKJP: Jolanta Ciosek: Telerozmowa z Joanną Żółkowską, Dziennik Polski, 2006-12-27

    Przez długi czas uważano, że znalazł się w światowej czołówce tylko dlatego, że potrafi piekielnie mocno serwować.

    źródło: NKJP: TOM: Najpiękniejszy dzień w życiu Gorana, Gazeta Poznańska, 2001-07-12

    Uszliśmy dopiero nie więcej niż trzydzieści kilometrów. A to mało. To piekielnie mało.

    źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • piekielnie _
    Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna
    szyk: stały: antepozycja
  • Zob.  piekło 

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  piekło 
Data ostatniej modyfikacji: 23.01.2019