część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
n2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
czako
|
czaka
|
|
| D. |
czaka
|
czak
|
|
| C. |
czaku
|
czakom
|
|
| B. |
czako
|
czaka
|
|
| N. |
czakiem
|
czakami
|
|
| Ms. |
czaku
|
czakach
|
|
| W. |
czako
|
czaka
|
|
sztywna czapka w kształcie ściętego stożka, noszona jako dopełnienie munduru formacji wojskowych lub grup zawodowych
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
rodzaje i części ubrań
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne
- austriackie, polskie; górnicze, ułańskie czako
- czako z pióropuszem
- mundur i czako
- policjant, ułan w czaku
- nakładać, zakładać, zdejmować czako
|
Kiedy się Bednarzowi znudziło, kiedy się mu za dawną kompanią bardzo już „ckniło”, nakładał mundur i ułańskie czako.
źródło: NKJP: Stanisław Zieliński: W stronę Pysznej, 2008
|
|
Na podwórko wpadło dwudziestu umundurowanych policjantów w czakach i w przepasanych pasami szynelach.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
|
|
Nawet ministrowi [...] - jako zwierzchnikowi górnictwa - przysługuje czako z pióropuszem.
źródło: NKJP: Marek Henzler: Figi galowe, czółenka terenowe, Polityka, 2003-10-04
|
Data ostatniej modyfikacji: 08.03.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN