UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wzgarda

1500, SStp
W postaci: wgarda

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Inne uwagi

Zwykle lp

Od: przedrostkowego czasownika wzgardzić ; zob. gardzić

książk.

poczucie wyższości w stosunku do osób lub zjawisk, które uznaje się za bezwartościowe lub moralnie naganne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

pogarda

	Czuję do niego wrogość i wzgardę. źródło: NKJP: Barbara Labuda: Poszukiwania, 2005
	A cóż Nawarra? W Rouen, chcąc okazać wzgardę oblężonym, wygramolił się na okop, żeby oddać urynę „w obliczu nieprzyjaciela”. źródło: NKJP: Józef Hen: Ja, Michał z Montaigne?, 2009
	Nie potrafił nawet ukryć wzgardy dla ich kłótliwości i braku zdecydowania i pierwszy wystąpił z pomysłem, by komendanci walczący w Afganistanie sami skrzyknęli się, stworzyli wielki partyzancki front i przestali słuchać sprzecznych rozkazów peszawarskich pieniaczy. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2000
	Krzysztof odjeżdża i pełen jest wzgardy w stosunku do „babskich zabobonów”. źródło: NKJP: Napisz powieść z Pilchem, Polityka, 2001-09-08
	- A ja mam panu uwierzyć! - prychnęła ze wzgardą. źródło: NKJP: Michał Bielecki: Osiedle prominentów, 1997

	+	wzgarda	+	dla KOGO/CZEGO
	+	wzgarda	+	do KOGO/CZEGO

Data ostatniej modyfikacji: 30.05.2017