UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

podlec II

rzeczownik

Chronologizacja

2 połowa XIX w., Bańk

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	podlec	podlece	ndepr
M.	podlec	podlece	depr
D.	podleca	podleców
C.	podlecowi	podlecom
B.	podleca	podleców
N.	podlecem	podlecami
Ms.	podlecu	podlecach
W.	podlecu	podlece	ndepr
W.	podlecu	podlece	depr

Inne uwagi

Używa się również uznawanych za niepoprawne form: D., B. lp podlca, Ms., W. lp podlcu

Pochodzenie

ros. podléc

Zob. podły

Definicja

książk. pejorat.

osoba, która postępuje w sposób pozbawiony zasad moralnych, szkodząc innym

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające

Relacje znaczeniowe

synonimy:

bydlak, bydlę, drań, niegodziwiec, nikczemnik, szubrawiec

Cytaty

Dwie ofiary to prostytutki: Klara Menzel i Emma Hader, a trzecia to współwięzień Mocka, sprawca trzech gwałtów na nieletnich chłopcach Konrad Dziallas... – Wyjątkowy podlec i zboczeniec – wtrącił Langer – miałem z nim same kłopoty.

źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007

Mój synek, tak, mam pięcioletniego synka, tylko nie mów tu nikomu, boby mnie wyrzucili, otóż mój synek choruje na płuca. A mąż nie daje mi grosza. Podlec!

źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997

Ty podlecu, bo cię kopnę! Teraz będziesz mi uciekał?

źródło: NKJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001

Data ostatniej modyfikacji: 29.12.2014