nikczemnik
-
książk. człowiek pozbawiony zasad moralnych i zachowujący się w sposób, który zasługuje na pogardę i potępienie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
synonimy: nędznik
niegodziwiec
podlec II
-
Nikczemnik, pod osłoną zmroku, zakradł się na dach urzędowego budynku i przez okno wrzucił dużą cegłę, która ugodziła pana burmistrza, przesiadującego nad dokumentami.
źródło: NKJP: ALA AG: 50 lat temu. 100 lat temu, Gazeta Poznańska, 2003-07-12
[...] wierzę, że mimo wszystko czas, w którym uczciwi ludzie są atakowani, a różnego rodzaju nikczemnicy są godnymi szacunku obywatelami albo zgoła autorytetami, zbliża się do końca.
źródło: NKJP: Daniel Passent: Skończyły się żarty, Polityka, 2005
Cierpienie jest potrzebne, aby zrozumieć własną siłę ducha. Po tym, co nikczemnicy uczynili z moim mężem, wiem, że nie można bardziej mnie już pokrzywdzić.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
[...] nie ma konta bankowego z ostrożności. Obawia się, że jakiś nikczemnik - nie brakuje u nas nikczemników z kasą - mógłby na konto premiera wpłacić pieniądze i potem premier musiałby się z tego powodu tłumaczyć.
źródło: NKJP: Wąż w bankomacie, Tygodnik Siedlecki, 2007-05-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nikczemnik
nikczemnicy
ndepr nikczemniki
depr D. nikczemnika
nikczemników
C. nikczemnikowi
nikczemnikom
B. nikczemnika
nikczemników
N. nikczemnikiem
nikczemnikami
Ms. nikczemniku
nikczemnikach
W. nikczemniku
nikczemnicy
ndepr nikczemniki
depr -
Zob. nikczemny