UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

smyk I

II

rzeczownik

Chronologizacja

XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł.

Pochodzenie

Rzeczownik oparty na czasowniku smykać < psł. dial. *smykati 'wlec, ciągnąć, pociągać'.
Por. też smyczek)

1. osoba

Definicja

żart. 
małe kilkuletnie dziecko

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Bieg życia narodziny i dzieciństwo

Relacje znaczeniowe

synonimy:  malec

Połączenia

  • mały smyk

Cytaty

Kto by to pomyślał, że z tego smyka podwórkowego taki mądry chłopak wyrośnie...

źródło: NKJP: Dariusz Banek: Samo życie, odcinek 278

Israel, dziesięcioletni smyk, wie o swojej rodzinie wszystko i jest z niej dumny.

źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Izrael już nie frunie, 2006

Takie małe smyki jak ty potrafią płatać różne figle dorosłym.

źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957

W Miejskim Przedszkolu nr 5 w wielkim ogrodzie baraszkuje około trzydziestu smyków. Bawią się na przeplotniach, grają w nogę...

źródło: NKJP: Anna Zygor: Wakacje w Nowym Targu - Patataj, pojedziemy w cudny kraj..., Tygodnik Podhalański, 1999

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. smyk
ndepr
smyki
depr
D. smyka
smyków
C. smykowi
smykom
B. smyka
smyków
N. smykiem
smykami
Ms. smyku
smykach
W. smyku
ndepr
smyki
depr

2. przedmiot

Definicja

pręt z naciągniętym pasmem włosia, służący do grania na niektórych instrumentach

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność artystyczna człowieka muzyka

Relacje znaczeniowe

synonimy:  smyczek

Cytaty

Skrzypek wyglądał jak Paganini. [...] A kiedy ciągnął rzewnie smykiem po strunach, to przymykał oczy i grała mu cały twarz, tyle grymasów.

źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010

[...] piłował smykiem znalezione widać wśród łupów gęśle, za nic w świecie nie mogąc wydobyć z instrumentu choćby jednej czystej nuty.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997

A każde pociągnięcie smyka, każdy dźwięk rzucony pod stopy tańczących, każde brzmienie przydeptywane butami panny młodej przybliżało jego nieszczęście.

źródło: NKJP: Wit Szostak: Oberki do końca świata, 2007

Gdy złapał na jakiejś omyłce, niepodciągniętej nutce, takcie nie dość dokładnie wyszlifowanym w domu, łajał szpetnie nie tylko delikwenta, ale całą żeńską część jego rodziny, i walił smykiem po uszach, aż świszczało.

źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. smyk
smyki
D. smyka
smyków
C. smykowi
smykom
B. smyk
smyki
N. smykiem
smykami
Ms. smyku
smykach
W. smyku
smyki
Data ostatniej modyfikacji: 23.11.2015
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj