smyczek
-
pręt z naciągniętym pasmem włosia, służący do grania na niektórych instrumentach
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
synonimy: smyk I
-
- ruch smyczka
- pociągnąć smyczkiem
-
I pewnego dnia przywlókł ze sobą z filharmonii instrument, pożyczył od kogoś. Dał dotknąć, dał potrzymać, przytulić i pociągnąć smyczkiem po czterech strunach.
źródło: NKJP: Hubert Klimko Dobrzaniecki: Kołysanka dla wisielca, 2007
A gdy ze skrzypiec uleciała dusza, nie pomagało smarowanie smyczka kalafonią, nacieranie gryfu żywicą, wkładanie całych skrzypiec do pszczelego ula lub zostawianie na noc w koronie kwitnącej lipy.
źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: Półbaśnie, 1976
Pękało włosie na smyczku, wzlatywało efemerycznie w powietrze, pod podstawkiem rosła pryzma sproszkowanej kalafonii.
źródło: NKJP: Radosław Kobierski: Harar, 2005
Paweł wyciągał skrzypce i zaraz jego dzieci brały swoje instrumenty: Antek - akordeon, Adelka - zanim wyjechała - skrzypce, Witek - kontrabas, Lila i Maja - gitarę i flet. Paweł dawał znak smyczkiem i wszyscy zaczynali rytmicznie poruszać palcami, kiwali się i wybijali takt nogą.
źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996
Skrzypkowie trzymali skrzypce wciśnięte pod brody, a smyczki na strunach, fleciści flety przy ustach i tak wszyscy z tymi instrumentami staliśmy jak zaklęci.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. smyczek
smyczki
D. smyczka
smyczków
C. smyczkowi
smyczkom
B. smyczek
smyczki
N. smyczkiem
smyczkami
Ms. smyczku
smyczkach
W. smyczku
smyczki
-
Rzeczownik z pierwotnym znaczeniem 'to, co się ciągnie, wlecze, czym się pociąga (np. po strunach)' oparty na czasowniku smykać < psł. dial. *smykati 'wlec, ciągnąć, pociągać, ściągać'.
Inne znacznie: 'czółno, łódź wydrążona z jednego pnia'