Chronologizacja
Pochodzenie
st.pol. nadder, nadert 'nazbyt, zbytnio, więcej niż trzeba; bardzo'
z czes. nad drt
Zob. drzeć
Definicja
Kategoria znaczeniowa
wykładnik stopnia cechy
Relacje znaczeniowe
| (quasi)synonimy: | bardzo, kolosalnie, wielce | |
| (quasi)antonimy: | niezbyt |
Cytaty
|
Zarzut obżarstwa i pijaństwa padał pod adresem Polaków nader często [...]. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce. Od średniowiecza do czasów współczesnych, 2005 |
|
|
Wraz z żoną, równie jak on wysoką, szczupłą, dystyngowaną panią Zofią [...], stanowili nader nobliwą parę. źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet. Wybór z pamięci 90-latka, 2004 |
|
|
Rozmowa nie trwała zbyt długo, a przyjęcie odbyło się w nader zimnej atmosferze. źródło: NKJP: Franciszek Ryszka: Noc i mgła. Niemcy w okresie hitlerowskim, 1997 |
|
|
Eden, który jakoby nader cenił Becka, w rozmowie z nim miał się wyrazić o odrodzonej Polsce: „nauczyliśmy się cenić Was i liczyć z Wami” [...]. źródło: NKJP: Waldemar Michowcz, Historia dyplomacji polskiej, 1995 |
|
|
Nader wątpię, by można było z treści papieskich wystąpień wnioskować o dystansowaniu się wobec opozycji. źródło: NKJP: Maciej Zięba: Niezwykły pontyfikat. Z M. Ziębą rozmawia Adam Pawłowicz, 1997 |
Odmiana
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: gradacji
Składnia
| nader _ Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - stany rzeczy |
||
| szyk: stały: antepozycja |