Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | autoironia |
autoironie |
|
D. | autoironii |
autoironii |
neut |
autoironij |
char | ||
C. | autoironii |
autoironiom |
|
B. | autoironię |
autoironie |
|
N. | autoironią |
autoironiami |
|
Ms. | autoironii |
autoironiach |
|
W. | autoironio |
autoironie |
Inne uwagi
Zwykle lp
Pochodzenie
Od: auto- (por. gr. autós 'sam') i ironia (zob.).
Definicja
Wymowa
[au-toirońja]
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
Relacje znaczeniowe
hiperonimy: | ironia |
Połączenia
- autoironia i dystans, autoironia i groteska, ironia i autoironia; humor i autoironia
- dawka, doza, nuta, odrobina, szczypta; stopień autoironii
Cytaty
Śmiech jest podstawą życiowego optymizmu, a autoironia chroni człowieka od zarozumialstwa i egoizmu [...]. źródło: NKJP: Z ziemi leszczyńskiej, Gazeta Poznańska, 2006-04-27 |
|
Wieczór autorski był taki jak książka – przede wszystkim bardzo zabawny, bez zbędnego nadęcia i z dużą dozą autoironii ze strony autorki. źródło: NKJP: Mariola w pogoni za króliczkiem, Tygodnik Siedlecki, 2008-04-17 |
|
Napisał list pełen powagi, ale i autoironii oraz humoru. źródło: NKJP: Helena Zaworska: Miłość filozofa, Gazeta Wyborcza, 1995-06-02 |
|
[...] najsilniejszą stroną czeskiego kina jest tzw. mały realizm i nietuzinkowe poczucie humoru, także na własny temat. Ową autoironię potwierdza choćby rysunek głównej postaci. źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Kola, Gazeta Wyborcza, 1998-09-25 |
|
Ja jestem niezastąpiona - powiedziała z ledwo wyczuwalną autoironią. źródło: NKJP: Michał Bielecki: Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S. A., 1997 |