UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

autoironia

Chronologizacja

1949, NKJP

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. autoironia
autoironie
D. autoironii
autoironii
neut
autoironij
char
C. autoironii
autoironiom
B. autoironię
autoironie
N. autoironią
autoironiami
Ms. autoironii
autoironiach
W. autoironio
autoironie

Inne uwagi

Zwykle lp

Pochodzenie

Od: auto- (por. gr. autós 'sam') i ironia (zob.).

Definicja

książk. 
ironia odnoszona do samego siebie

Wymowa

[au-toirońja]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:  ironia

Połączenia

  • autoironia i dystans, autoironia i groteska, ironia i autoironia; humor i autoironia
  • dawka, doza, nuta, odrobina, szczypta; stopień autoironii

Cytaty

Śmiech jest podstawą życiowego optymizmu, a autoironia chroni człowieka od zarozumialstwa i egoizmu [...].

źródło: NKJP: Z ziemi leszczyńskiej, Gazeta Poznańska, 2006-04-27

Wieczór autorski był taki jak książka – przede wszystkim bardzo zabawny, bez zbędnego nadęcia i z dużą dozą autoironii ze strony autorki.

źródło: NKJP: Mariola w pogoni za króliczkiem, Tygodnik Siedlecki, 2008-04-17

Napisał list pełen powagi, ale i autoironii oraz humoru.

źródło: NKJP: Helena Zaworska: Miłość filozofa, Gazeta Wyborcza, 1995-06-02

[...] najsilniejszą stroną czeskiego kina jest tzw. mały realizm i nietuzinkowe poczucie humoru, także na własny temat. Ową autoironię potwierdza choćby rysunek głównej postaci.

źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Kola, Gazeta Wyborcza, 1998-09-25

Ja jestem niezastąpiona - powiedziała z ledwo wyczuwalną autoironią.

źródło: NKJP: Michał Bielecki: Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S. A., 1997

Data ostatniej modyfikacji: 18.04.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj