część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
tępol
|
tępole
|
|
| D. |
tępola
|
tępoli
|
|
| C. |
tępolowi
|
tępolom
|
|
| B. |
tępola
|
tępoli
|
|
| N. |
tępolem
|
tępolami
|
|
| Ms. |
tępolu
|
tępolach
|
|
| W. |
tępolu
|
tępole
|
|
pot.
pogard.
ktoś, kto zdaniem mówiącego jest głupi i niezdolny
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną
|
Może pan nie kojarzy, ale to straszny tępol.
źródło: NKJP: Internet
|
|
Bredzisz. Nie mierz swoją miarą, nie wszyscy faceci są takimi tępolami jak Ty.
źródło: Internet: nocoty.pl
|
|
Że też polska ziemia nosi takich tępoli. Idź, człowieku, skończyć najpierw podstawówkę.
źródło: Internet: lm.pl
|
Data ostatniej modyfikacji: 16.05.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN