część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
samogonka
|
samogonki
|
|
D. |
samogonki
|
samogonek
|
|
|
|
C. |
samogonce
|
samogonkom
|
|
B. |
samogonkę
|
samogonki
|
|
N. |
samogonką
|
samogonkami
|
|
Ms. |
samogonce
|
samogonkach
|
|
W. |
samogonko
|
samogonki
|
|
pot.
bardzo mocny alkohol, robiony nielegalnie domowym sposobem
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
używki
- spirytus i samogonka; wódka, samogonka
- destylacja samogonki
- samogonka (nie) smakuje
- pić samogonkę
- poczęstować samogonką
|
To się udaje tylko przy użyciu rosyjskiej wódy, ostatecznie może być samogonka.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
|
|
Na pierwszym piętrze pięciu ukrywających się Żydów, w piwnicy kocioł z zacierem i aparat do destylacji samogonki.
źródło: NKJP: Helena Zaworska: Śmierć Hioba, Gazeta Wyborcza, 1994-04-25
|
|
Chciał nas koniecznie poczęstować samogonką.
źródło: NKJP: Iga Michalec: Podróż w czas przeszły dokonany, Dziennik Polski, 2008-07-26
|
Data ostatniej modyfikacji: 07.11.2015
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN