część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
porządnisia
|
porządnisie
|
|
| D. |
porządnisi
|
porządnisi
|
neut |
porządniś
|
char |
| C. |
porządnisi
|
porządnisiom
|
|
| B. |
porządnisię
|
porządnisie
|
|
| N. |
porządnisią
|
porządnisiami
|
|
| Ms. |
porządnisi
|
porządnisiach
|
|
| W. |
porządnisiu
|
porządnisie
|
|
pot.
kobieta bardzo dbająca o porządek, zorganizowana i dokładna we wszystkim, co robi i przez to budząca niechęć lub rozbawienie mówiącego
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
|
To jakaś wyjątkowa porządnisia, objada się orzechami laskowymi, lecz wszystkie łupy układa w równy stosik [...].
źródło: NKJP: Jolanta Grzelak-Hodor: Na tropie popielatego ogonka, Gazeta Krakowska, 2007-08-31
|
|
Martusia jest tą porządnisią - gdy sprzątam, muszę jej dać szmatkę, a ona z zapałem wszystko wyciera.
źródło: Internet: forum.gazeta.pl/
|
|
[...] nieważne, czy ona gospodarna czy zupełnie niepraktyczna [...], porządnisia czy bałaganiarska [...]. Ważne, że mnie kocha.
źródło: NKJP: „Dobrowolnie i bez przymusu”, Dziennik Polski, 2001-07-20
|
Data ostatniej modyfikacji: 15.05.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN