część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
wybawiciel
|
wybawiciele
|
ndepr |
wybawiciele
|
depr |
| D. |
wybawiciela
|
wybawicieli
|
|
| C. |
wybawicielowi
|
wybawicielom
|
|
| B. |
wybawiciela
|
wybawicieli
|
|
| N. |
wybawicielem
|
wybawicielami
|
|
| Ms. |
wybawicielu
|
wybawicielach
|
|
| W. |
wybawicielu
|
wybawiciele
|
ndepr |
wybawiciele
|
depr |
Od: wybawić ; na wzór starszego zbawiciel (por.)
książk.
osoba, która uratowała kogoś przed jakimś złem
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
- wybawiciel narodu
- rola wybawiciela
|
[...] przyszły wybawiciel ludzkości miał pochodzić od Izaaka, syna Abrahama [...].
źródło: NKJP: Internet
|
|
Uznał się za mahdiego - wybawiciela i potomka Mahometa, wybrańca Boga.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008
|
|
Władzę lubił i gotów był zawsze do różnych ustępstw, byle ją utrzymać, zwłaszcza że sam siebie uważał za wybawiciela Rosji [...].
źródło: NKJP: Ludwik Bazylow: Ostatnie lata Rosji Carskiej. Rządy Stołypina, 2008
|
|
Dotarł tu do nas wraz z innymi żołnierzami. To oni. Tak, to oni byli naszymi wybawicielami.
źródło: NKJP: Elwira Kucharska: Siła przyciągania, czyli polskie losy, 2008
|
|
+ |
wybawiciel |
+ |
|
Data ostatniej modyfikacji: 15.06.2016
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN