zbawca
-
książk. osoba, która uratowała kogoś przed jakimś złem
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
- zbawca narodu, ojczyzny; ludzkości
- rola zbawcy
-
W kampanii wyborczej 1872 r. Grant stosował tę samą taktykę co w zwycięskich wyborach 1868 r. Przedstawiano go powszechnie jako zbawcę ojczyzny, bohatera, który przywrócił jedność Stanów Zjednoczonych.
źródło: NKJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1999
Ogłoszono, że bandyci demolujący miasto zostaną bez wyjątku schwytani i osądzeni. [...] Ton był dobrze dobrany, bo opinia publiczna od lat już czekała na zbawcę, który unieszkodliwi stadionowych bandytów.
źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Gdzie kamień, gdzie ręka, Polityka nr 2570, 2006-09-09
Naród traktował go teraz jak zbawcę, ponieważ był człowiekiem, który miał odwagę przeciwstawić się Stalinowi [...].
źródło: NKJP: Janusz Rolicki: Edward Gierek. Życie i narodziny legendy, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zbawca
zbawcy
ndepr zbawce
depr D. zbawcy
zbawców
C. zbawcy
zbawcom
B. zbawcę
zbawców
N. zbawcą
zbawcami
Ms. zbawcy
zbawcach
W. zbawco
zbawcy
ndepr zbawce
depr -
+ zbawca + (KOGO /CZEGO) -
Od: zbawić (zob.)
Na podstawie indeksu haseł.