Chronologizacja
Inne znaczenie: 'trąbić w róg'
Odmiana
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
1 os. |
dukam |
dukamy |
|||
2 os. |
dukasz |
dukacie |
|||
3 os. |
duka |
dukają |
Czas przeszły
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
m | ż | n | mo | -mo | |
1 os. |
dukałem +(e)m dukał |
dukałam +(e)m dukała |
dukałom +(e)m dukało |
dukaliśmy +(e)śmy dukali |
dukałyśmy +(e)śmy dukały |
2 os. |
dukałeś +(e)ś dukał |
dukałaś +(e)ś dukała |
dukałoś +(e)ś dukało |
dukaliście +(e)ście dukali |
dukałyście +(e)ście dukały |
3 os. |
dukał |
dukała |
dukało |
dukali |
dukały |
bezosobnik: dukano
Czas przyszły
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
m | ż | n | mo | -mo | |
1 os. |
będę dukał będę dukać |
będę dukała będę dukać |
będę dukało będę dukać |
będziemy dukali będziemy dukać |
będziemy dukały będziemy dukać |
2 os. |
będziesz dukał będziesz dukać |
będziesz dukała będziesz dukać |
będziesz dukało będziesz dukać |
będziecie dukali będziecie dukać |
będziecie dukały będziecie dukać |
3 os. |
będzie dukał będzie dukać |
będzie dukała będzie dukać |
będzie dukało będzie dukać |
będą dukali będą dukać |
będą dukały będą dukać |
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
---|---|---|
1 os. |
dukajmy |
|
2 os. |
dukaj |
dukajcie |
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
m | ż | n | mo | -mo | |
1 os. |
dukałbym bym dukał |
dukałabym bym dukała |
dukałobym bym dukało |
dukalibyśmy byśmy dukali |
dukałybyśmy byśmy dukały |
2 os. |
dukałbyś byś dukał |
dukałabyś byś dukała |
dukałobyś byś dukało |
dukalibyście byście dukali |
dukałybyście byście dukały |
3 os. |
dukałby by dukał |
dukałaby by dukała |
dukałoby by dukało |
dukaliby by dukali |
dukałyby by dukały |
bezosobnik: dukano by
bezokolicznik: dukać
imiesłów przysłówkowy współczesny:
dukając
gerundium: dukanie
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
---|---|---|
M. | dukanie |
dukania |
D. | dukania |
dukań |
C. | dukaniu |
dukaniom |
B. | dukanie |
dukania |
N. | dukaniem |
dukaniami |
Ms. | dukaniu |
dukaniach |
W. | dukanie |
dukania |
imiesłów przymiotnikowy czynny: dukający
liczba pojedyncza | |||||
---|---|---|---|---|---|
m1 | m2 | m3 | n1, n2 | ż | |
M. | dukający |
dukający |
dukający |
dukające |
dukająca |
D. | dukającego |
dukającego |
dukającego |
dukającego |
dukającej |
C. | dukającemu |
dukającemu |
dukającemu |
dukającemu |
dukającej |
B. | dukającego |
dukającego |
dukający |
dukające |
dukającą |
N. | dukającym |
dukającym |
dukającym |
dukającym |
dukającą |
Ms. | dukającym |
dukającym |
dukającym |
dukającym |
dukającej |
liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|
p1 | m1 ndepr | m1 depr | pozostałe | |
M. | dukający |
dukający |
dukające |
dukające |
D. | dukających |
dukających |
dukających |
dukających |
C. | dukającym |
dukającym |
dukającym |
dukającym |
B. | dukających |
dukających |
dukających |
dukające |
N. | dukającymi |
dukającymi |
dukającymi |
dukającymi |
Ms. | dukających |
dukających |
dukających |
dukających |
imiesłów przymiotnikowy bierny: dukany
liczba pojedyncza | |||||
---|---|---|---|---|---|
m1 | m2 | m3 | n1, n2 | ż | |
M. | dukany |
dukany |
dukany |
dukane |
dukana |
D. | dukanego |
dukanego |
dukanego |
dukanego |
dukanej |
C. | dukanemu |
dukanemu |
dukanemu |
dukanemu |
dukanej |
B. | dukanego |
dukanego |
dukany |
dukane |
dukaną |
N. | dukanym |
dukanym |
dukanym |
dukanym |
dukaną |
Ms. | dukanym |
dukanym |
dukanym |
dukanym |
dukanej |
liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|
p1 | m1 ndepr | m1 depr | pozostałe | |
M. | dukani |
dukani |
dukane |
dukane |
D. | dukanych |
dukanych |
dukanych |
dukanych |
C. | dukanym |
dukanym |
dukanym |
dukanym |
B. | dukanych |
dukanych |
dukanych |
dukane |
N. | dukanymi |
dukanymi |
dukanymi |
dukanymi |
Ms. | dukanych |
dukanych |
dukanych |
dukanych |
Pochodzenie
płn. psł. *dukati 'wydawać niewyraźny, dudniący odgłos; stukać, pukać'
Czasownik pochodzenia dźwiękonaśladowczego.
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język mówienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka zachowania emocjonalne
Połączenia
- dukać z kartki; z trudem
- zacząć dukać
Cytaty
„Pan sierżant” ustawił nas w dwuszeregu, rozparł się za stołem i po kolei dukał z kartki nasze nazwiska. źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008 |
|
Przez kilka minut rozmówca duka o błahych sprawach, dusząc coś w sobie. źródło: NKJP: Leszek K. Talko: Co im powiedzieć, Gazeta Wyborcza, 1994-01-25 |
|
Musiałam się ekspresowo odizolować od wszystkich ludzi na świecie. Szczególnie od Sandry, która nie przestawała dukać o tym przeklętym kolesiu. źródło: Internet: lol24.com |
|
- To ty to zrobiłeś? - zapytała i nagle wstała. [...] źródło: NKJP: Tomasz Kwaśniewski: Dziennik ciężarowca, 2007 |
|
Stanął spłakany przed domem i dukał, że na polanę przyszła milicja [...]. źródło: NKJP: Cezary Łazarewicz: Po pierwsze honor, po drugie dutki, Gazeta Wyborcza, 1998-12-31 |
Składnia
+ | dukać | + |
CO
|
|
+ | dukać | + |
o KIM/CZYM
|
|
+ | dukać | + |
że ZDANIE
|
|
+ | dukać | + |
MOWA WPROST
|