UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

moczygęba

1585, SPXVI

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1, ż

Inne uwagi

Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci męskiej, używa się r. m1, D. i B lm moczygębów lub r. ż, D. lm moczygęb, B. lm moczygęby.

żart. przest.

pijak

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Choroby i ich leczenie uzależnienia

	synonimy:	chlor, kizior, moczymorda, ochlaj, ochlaptus, ochlapus, oliwa, opijus, pijaczyna, pijak, pijanica, pijus, wydmidzban, wydmikufel
	antonimy:	abstynent

	Ożeniłem się i ustatkowałem. Przestałem sięgać po kieliszek. Przedtem kawaler-moczygęba, teraz żonkoś-abstynent. źródło: NKJP: Rzecz gustu: Mazowieckie To i Owo, 2001-02-12
	Wśród najbardziej znanych panów braci tego okresu mamy warchołów, swawolników, szaleńców, watażków i okrutników, dowcipnisiów i moczygębów. Znamy ich przede wszystkim z kart powieści Sienkiewicza, ale byli też ludźmi z krwi i kości. źródło: NKJP: azg: Sarmatą być, Trybuna Śląska, 2004-07-01
	Magnat nie obraził się wcale na grubą krotochwilę starego moczygęby. Mowa o czasach, gdy nie wylewano za kołnierz, a że trunki wszelkiego rodzaju produkowano w maleńkich, mierząc miarą współczesną, wytwórniach, liczni degustatorzy o czułym podniebieniu byli swego rodzaju wyroczniami dla ochlaptusów także wysokiego stanu. źródło: NKJP: Mistrzowie podniebienia: Dziennik Polski, 1999-01-02
	Przyjmuje się tu tedy, że na przykład artystyczne przedstawienie postaci moczygęby może zachęcać do nadmiernego spożycia trunków, zaś postaci cnotliwych żon – do wierności małżeńskiej [...]. źródło: NKJP: Zofia Mitosek: Mimesis w literaturze, kulturze i sztuce, 1992

Data ostatniej modyfikacji: 21.07.2016