1863,
Dziennik Józefa Kopcia, books.google.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
szamanka
|
szamanki
|
|
D. |
szamanki
|
szamanek
|
|
|
|
C. |
szamance
|
szamankom
|
|
B. |
szamankę
|
szamanki
|
|
N. |
szamanką
|
szamankami
|
|
Ms. |
szamance
|
szamankach
|
|
W. |
szamanko
|
szamanki
|
|
kobieta, której przypisywana jest nadprzyrodzona moc, umiejętność leczenia i kontaktowania się z duchami
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy
|
Mnie, z pomocą szamanki, trzykrotnie objawiło się moje opiekuńcze zwierzę w postaci jeżozwierza.
źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Podróż, 2005
|
|
Kiedy zgłasza się do niej osoba cierpiąca na jakąś dolegliwość, szamanka chucha w woreczek z magicznymi kośćmi i rozrzuca je na ziemię.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski, Grażyna Jagielska: Czarownice z Helen, Gazeta Wyborcza, 1996-12-20
|
|
[...] kobiety, które zgłębiły tajemnicę krwi, stawały się szamankami, wiedźmami, czyli mądrymi kobietami.
źródło: NKJP: Tajemnice kobiet. Rozmowy Renaty Dziurdzikowskiej, 2006
|
Data ostatniej modyfikacji: 25.04.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN