Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | konfidentka |
konfidentki |
|
D. | konfidentki |
konfidentek |
|
C. | konfidentce |
konfidentkom |
|
B. | konfidentkę |
konfidentki |
|
N. | konfidentką |
konfidentkami |
|
Ms. | konfidentce |
konfidentkach |
|
W. | konfidentko |
konfidentki |
Pochodzenie
Zob. konfident
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
Relacje znaczeniowe
synonimy: | denuncjatorka, donosicielka |
Połączenia
- konfidentka gestapo, UB
Cytaty
Wydała go konfidentka gestapo. W więzieniu w Mysłowicach pastwiono się nad nim okrutnie, jego ciało było jedną wielką raną, ale potrafił się zgłosić, żeby odebrać dodatkowe baty za innego, słabszego współwięźnia. źródło: NKJP: Grażyna Kuźnik: Pamiętajcie o waszym Haniku, Dziennik Zachodni, 2006-11-03 |
|
Ostrzeżono go, że Dzidka jest konfidentką, że nie przyjechała z Koszalina, tylko z Warszawy, gdzie w Pałacu Mostowskich działała w areszcie jako konfidentka. źródło: NKJP: Więźniowie miłości, Gazeta Wyborcza, 1993-06-29 |
|
Akurat wiedział, że faceta zabiła trzydziestoletnia prostytutka Kryśka Grubaska, też konfidentka. Donosiła na sąsiadki z celi albo na sąsiadów z kamienicy w zależności od tego, czy była na wolności, czy za kratami. źródło: NKJP: Igor T. Miecik, Piotr Pytlakowski: Niebezpieczne związki, Polityka, nr 2470, 2004-09-18 |
|
Od chwili podpisania takiej ugody musiało jednak upłynąć kilka miesięcy potrzebnych na gruntowne urobienie konfidentki. źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Historia i zakonnica, Gazeta Wyborcza, 1993-09-08 |
Składnia
![]() |
+ | konfidentka | + |
(KOGO/CZEGO)
|