denuncjatorka

  • książk.  kobieta, która denuncjuje kogoś przed władzą
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • Pisarka [...] opublikowała za granicą artykuły krytyczne wobec idei chorwackiego państwa narodowego. Okrzyknięto ją denuncjatorką - choć pisała w nich tylko to, co i tak mówiła w kraju.

    źródło: NKJP: Dawid Warszawski: Przystanek nienawiść, Gazeta Wyborcza, 1999-07-24

    [...] inna rybaczka zauważyła u złodziejki skradzione płótno. Doniosła o tym pokrzywdzonym, którzy przy ponownej rewizji mieszkania odebrali swoją własność. Wówczas złodziejka, mszcząc się na osobie denuncjatorki, zaczęła ją „uśpiewywać” pieśnią „Obrońco uciśnionych, Boże litościwy”.

    źródło: NKJP: Opowieści kaszubskie, Dziennik Polski, 2002-09-21

    [...] naszej denuncjatorce powiedziałem na wszelki wypadek, że to nie my produkujemy te ulotki, tylko dostajemy je z Łodzi.

    źródło: Jan Krzysztof Kelus, ‎Wojciech Staszewski: Był raz dobry świat, 1999 (books.google.com)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. denuncjatorka
    denuncjatorki
    D. denuncjatorki
    denuncjatorek
    C. denuncjatorce
    denuncjatorkom
    B. denuncjatorkę
    denuncjatorki
    N. denuncjatorką
    denuncjatorkami
    Ms. denuncjatorce
    denuncjatorkach
    W. denuncjatorko
    denuncjatorki
CHRONOLOGIZACJA:
1900, SJPWar
Data ostatniej modyfikacji: 16.09.2018