UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

smutas

Chronologizacja

1966, Eugeniusz Kabatc, Żółwie. Powieść, polona.pl
1900, NFJP

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. smutas
smutasi
ndepr
smutasy
depr
D. smutasa
smutasów
C. smutasowi
smutasom
B. smutasa
smutasów
N. smutasem
smutasami
Ms. smutasie
smutasach
W. smutasie
smutasi
ndepr
smutasy
depr

Pochodzenie

Por. smutek, smucić

Definicja

pot. 
osoba ciągle smutna, do której mówiący odnosi się z dezaprobatą

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

Relacje znaczeniowe

synonimy:  ponurak, smutnik

Cytaty

[...] z natury jestem trochę smutasem o nieco wrednej naturze.

źródło: NKJP: (xx): Marek znowu wygrał, Dziennik Zachodni, 2005-01-07

Generalnie uważam, że jesteśmy narodem smutasów - romantyków, ale takich, którzy wiecznie rozdzierają szaty.

źródło: NKJP: Milena Kochanowska: Czy Polacy potrafią się bawić?, Gazeta Poznańska, 2003-01-25

Najwspanialsze jest to, że radość, która emanuje z Doktorów Clownów potrafi zarazić uśmiechem nawet największych smutasów.

źródło: NKJP: X: Śmiech to zdrowie, Polska Głos Wielkopolski, 2004-12-10

Nie będę oryginalna mówiąc, że cenię w mężczyźnie mądrość i to tę życiową, nie książkową. I ze smutasem bym nie wytrzymała.

źródło: NKJP: Ryszarda Wojciechowska: Zakochana nieustannie i jednostronnie, Dziennik Bałtycki, 2007-05-18

Nikt nie lubi smutasów, ponuraków i wiecznych pesymistów.

źródło: NKJP: (gp): Trudny egzamin, Dziennik Bałtycki, 2000-09-04

Data ostatniej modyfikacji: 11.02.2025
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj