UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

opluskwić

Chronologizacja

1972, NFJP

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	opluskwię	opluskwimy
2 os.	opluskwisz	opluskwicie
3 os.	opluskwi	opluskwią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	opluskwiłem +(e)m opluskwił	opluskwiłam +(e)m opluskwiła	opluskwiłom +(e)m opluskwiło	opluskwiliśmy +(e)śmy opluskwili	opluskwiłyśmy +(e)śmy opluskwiły
2 os.	opluskwiłeś +(e)ś opluskwił	opluskwiłaś +(e)ś opluskwiła	opluskwiłoś +(e)ś opluskwiło	opluskwiliście +(e)ście opluskwili	opluskwiłyście +(e)ście opluskwiły
3 os.	opluskwił	opluskwiła	opluskwiło	opluskwili	opluskwiły

bezosobnik: opluskwiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		opluskwijmy
2 os.	opluskwij	opluskwijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	opluskwiłbym bym opluskwił	opluskwiłabym bym opluskwiła	opluskwiłobym bym opluskwiło	opluskwilibyśmy byśmy opluskwili	opluskwiłybyśmy byśmy opluskwiły
2 os.	opluskwiłbyś byś opluskwił	opluskwiłabyś byś opluskwiła	opluskwiłobyś byś opluskwiło	opluskwilibyście byście opluskwili	opluskwiłybyście byście opluskwiły
3 os.	opluskwiłby by opluskwił	opluskwiłaby by opluskwiła	opluskwiłoby by opluskwiło	opluskwiliby by opluskwili	opluskwiłyby by opluskwiły

bezosobnik: opluskwiono by

bezokolicznik: opluskwić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: opluskwiwszy

gerundium: opluskwienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	opluskwienie	opluskwienia
D.	opluskwienia	opluskwień
C.	opluskwieniu	opluskwieniom
B.	opluskwienie	opluskwienia
N.	opluskwieniem	opluskwieniami
Ms.	opluskwieniu	opluskwieniach
W.	opluskwienie	opluskwienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: opluskwiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	opluskwiony	opluskwiony	opluskwiony	opluskwione	opluskwiona
D.	opluskwionego	opluskwionego	opluskwionego	opluskwionego	opluskwionej
C.	opluskwionemu	opluskwionemu	opluskwionemu	opluskwionemu	opluskwionej
B.	opluskwionego	opluskwionego	opluskwiony	opluskwione	opluskwioną
N.	opluskwionym	opluskwionym	opluskwionym	opluskwionym	opluskwioną
Ms.	opluskwionym	opluskwionym	opluskwionym	opluskwionym	opluskwionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	opluskwieni	opluskwieni	opluskwione	opluskwione
D.	opluskwionych	opluskwionych	opluskwionych	opluskwionych
C.	opluskwionym	opluskwionym	opluskwionym	opluskwionym
B.	opluskwionych	opluskwionych	opluskwionych	opluskwione
N.	opluskwionymi	opluskwionymi	opluskwionymi	opluskwionymi
Ms.	opluskwionych	opluskwionych	opluskwionych	opluskwionych

odpowiednik aspektowy: opluskwiać

Pochodzenie

Zob. pluskwa

Definicja

pot.

rozpowszechnić o kimś krzywdzące, nieprawdziwe i oczerniające tę osobę informacje

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

Relacje znaczeniowe

synonimy:

oczernić, opluć, oszkalować

Cytaty

Przecież on wielkim poetą był, prawie Mickiewiczem, a w „Naszym Dzienniku” opluskwili go, że komuch, że Biblię nazwał „książką okrutną, krwawą i przygnębiającą”, a także spostponował świętego Maksymiliana, zarzucając mu antysemityzm.

źródło: NKJP: Wojciech Giełżyński: Asia nie rozumie, Tygodnik Ciechanowski, 2004-10-05

W walce o rząd dusz chciała jeszcze opluskwić przeciwników i splugawić pamięć bohaterów.

źródło: NKJP: Jacek Żakowski: Hańba bohaterom, Polityka, 2006-09-09

Oni by swoją matkę opluskwili dla pieniędzy, dla „reporterskiej”sławy.

źródło: Internet: niepoprawni.pl

Składnia

opluskwić

KOGO

Data ostatniej modyfikacji: 22.05.2017