Chronologizacja
Pochodzenie
Zob. rzekomy
Definicja
Kategoria znaczeniowa
wykładnik ewidencjalności i oceny prawdziwości sądu
Cytaty
Opowiadał mi, że jakiś tajniak zatrzymał go na szosie i ukarał mandatem. Rzekomo za to, że Klaus wyjeżdżając ze stacji benzynowej potrącił motocykl. źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1987 |
|
Ale niech pan powie, dlaczego Czesi, ci rzekomo nie-Słowianie, mówią słowiańskim językiem? źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1996 |
|
[...] nie wierzę w rzekomo naukowe prawdy, jakimi karmi mnie cywilizacja. źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Ziemia Urlo, 1994 |
|
Gdy wiadomym było, że Powstanie pozbawione obiecanej pomocy padnie, a takie słuchy dotarły do naszej piwnicy we wrześniu, ludzie grupkami zaczęli uciekać w inne, bezpieczniejsze rzekomo miejsca. źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001 |
Odmiana
część mowy: partykuła
podklasa: epistemiczna (niepotwiedzająca)
Składnia
rzekomo _ w Zd. twierdz. i pyt. |
|||
ograniczenia zakresu użycia:
nie: w Zd. optat.
nie: w pytaniach rozstrzygnięcia z czy nie: z leksykalnymi wykładnikami pytań o uzupełnienie nie: z partykułami implikującymi wiedzę lub niewiedzę mówiącego |
|||
szyk: zmienny: neutralna antepozycja |