część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
zamiennia
|
zamiennie
|
|
| D. |
zamienni
|
zamienni
|
|
|
|
| C. |
zamienni
|
zamienniom
|
|
| B. |
zamiennię
|
zamiennie
|
|
| N. |
zamiennią
|
zamienniami
|
|
| Ms. |
zamienni
|
zamienniach
|
|
| W. |
zamiennio
|
zamiennie
|
|
jęz.
lit.
figura stylistyczna, która polega na zastąpieniu jednej nazwy inną, będącą z nią w pewnym związku
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
|
Podobną zamiennię zastosował poeta w tomie Zawał.
źródło: Pamiętnik Literacki, tom 97, 2006 (books.google.pl)
|
|
W mowie potocznej występuje też najbardziej typowa zamiennia: TWARZ = OSOBA (na przykład Wypadło pół litra na twarz ' na osobę ' ) .
źródło: Punkt po punkcie, wydanie I, 2000 (books.google.pl)
|
|
Określenie „kraj Bezruča” dotąd utrzymuje się w języku czeskim jako metaforyczna i podniosła zamiennia na określenie ziemi cieszyńskiej i opawskiej .
źródło: Władysław Dynak, Marian Ursel: Pejzaże kultury, 2005 (books.google.pl)
|
Data ostatniej modyfikacji: 29.10.2021
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN