Chronologizacja
Odmiana
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza | |||||
---|---|---|---|---|---|
m1 | m2 | m3 | n1, n2 | ż | |
M. | błotny |
błotny |
błotny |
błotne |
błotna |
D. | błotnego |
błotnego |
błotnego |
błotnego |
błotnej |
C. | błotnemu |
błotnemu |
błotnemu |
błotnemu |
błotnej |
B. | błotnego |
błotnego |
błotny |
błotne |
błotną |
N. | błotnym |
błotnym |
błotnym |
błotnym |
błotną |
Ms. | błotnym |
błotnym |
błotnym |
błotnym |
błotnej |
W. | błotny |
błotny |
błotny |
błotne |
błotna |
liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|
p1 | m1 ndepr | m1 depr | pozostałe | |
M. | błotni |
błotni |
błotne |
błotne |
D. | błotnych |
błotnych |
błotnych |
błotnych |
C. | błotnym |
błotnym |
błotnym |
błotnym |
B. | błotnych |
błotnych |
błotnych |
błotne |
N. | błotnymi |
błotnymi |
błotnymi |
błotnymi |
Ms. | błotnych |
błotnych |
błotnych |
błotnych |
W. | błotni |
błotni |
błotne |
błotne |
Pochodzenie
Zob. błoto
1. brzeg
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK I PRZYRODA Ziemia gleba
Połączenia
- błotna lawina, maź
Cytaty
Nadejście wiosny poprzedzone jest błotną porą, w której barwy wciąż się mieszają. źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1955 |
|
Chłopiec pchnął drzwi pakamery, wyjrzał, deszcz jeszcze siąpił, podwórko zamieniło się w błotny staw. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary!, 2001 |
|
To szanowny Watanabe San (odpowiednik naszego pana Kowalskiego) gwarzy sobie miło z przybyszem zza mórz, podczas gdy jego żona pojawia się tylko, by zmienić talerze czy podać z pożegnalnym ukłonem oczyszczone na dalszą błotną drogę buty. źródło: NKJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję ci, Pacyfiku, 1985 |
|
Jej mundur był mokry i brudny, twarz upstrzona błotnymi piegami, a plecy obciążone parą karabinów. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004 |
2. ptak
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK I PRZYRODA Ziemia gleba
Połączenia
- błotny ptak, teren; błotne grzęzawisko
Cytaty
Żmijowe Pagórki - miejsce, gdzie przeżyłem dwanaście lat - są dużą wsią, pretendującą do nazwy miasteczka. Jej mieszkańcy natomiast tkwią jeszcze obiema nogami w ciemnych wiekach, gdy wierzyło się w elfy i błotne demony, czyhające na bagnach. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004 |
|
Ptactwo błotne przerażone trąbieniem kołowało wysoko z wrzaskiem i łopotem skrzydeł. źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952 |
|
Matka, powtarzając wciąż, gdzie szarawo i gdzie szarawo, z coraz głębszej szarości wyciągała nogi niczym z błotnej topieli. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996 |