UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

osamotniać

1807, Jan Wincenty Bandtkie, Nowy słownik kieszonkowy, polona.pl

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	osamotniałem +(e)m osamotniał	osamotniałam +(e)m osamotniała	osamotniałom +(e)m osamotniało	osamotnialiśmy +(e)śmy osamotniali	osamotniałyśmy +(e)śmy osamotniały
2 os.	osamotniałeś +(e)ś osamotniał	osamotniałaś +(e)ś osamotniała	osamotniałoś +(e)ś osamotniało	osamotnialiście +(e)ście osamotniali	osamotniałyście +(e)ście osamotniały
3 os.	osamotniał	osamotniała	osamotniało	osamotniali	osamotniały

bezosobnik: osamotniano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę osamotniał będę osamotniać	będę osamotniała będę osamotniać	będę osamotniało będę osamotniać	będziemy osamotniali będziemy osamotniać	będziemy osamotniały będziemy osamotniać
2 os.	będziesz osamotniał będziesz osamotniać	będziesz osamotniała będziesz osamotniać	będziesz osamotniało będziesz osamotniać	będziecie osamotniali będziecie osamotniać	będziecie osamotniały będziecie osamotniać
3 os.	będzie osamotniał będzie osamotniać	będzie osamotniała będzie osamotniać	będzie osamotniało będzie osamotniać	będą osamotniali będą osamotniać	będą osamotniały będą osamotniać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		osamotniajmy
2 os.	osamotniaj	osamotniajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	osamotniałbym bym osamotniał	osamotniałabym bym osamotniała	osamotniałobym bym osamotniało	osamotnialibyśmy byśmy osamotniali	osamotniałybyśmy byśmy osamotniały
2 os.	osamotniałbyś byś osamotniał	osamotniałabyś byś osamotniała	osamotniałobyś byś osamotniało	osamotnialibyście byście osamotniali	osamotniałybyście byście osamotniały
3 os.	osamotniałby by osamotniał	osamotniałaby by osamotniała	osamotniałoby by osamotniało	osamotnialiby by osamotniali	osamotniałyby by osamotniały

bezosobnik: osamotniano by

bezokolicznik: osamotniać

imiesłów przysłówkowy współczesny: osamotniając

gerundium: osamotnianie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: osamotniający

imiesłów przymiotnikowy bierny: osamotniany

odpowiednik aspektowy: osamotnić

książk.

powodować, że ktoś zaczyna żyć sam, bez kontaktu z innymi

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

	Utrzymanie się w stanie łagodnego, epikurejskiego egoizmu oznacza konieczność odcięcia się od swoich bliźnich murem obojętności, który na dłuższą metę unieszczęśliwia i osamotnia. źródło: NKJP: Internet
	Notabene, na uwagę zasługuje szczególna rola w sitarstwie kobiet; osamotniane nieraz na długo przez wędrujących po świecie mężów musiały sobie same dawać radę, co wyrabiało w nich znaczną samodzielność. źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Długi romans z muzą Klio, 2007
	Zjawisko to jest tym bardziej przykre, że smutek i nieszczęście, zwłaszcza poważne, już i tak osamotnia samo w sobie. źródło: NKJP: Magda Budziszewska: Fałsz różowych okularów, Polityka, 2007-05-26
	[...] kultura autoteliczna zrywa sojusz ze swymi współczesnymi, osamotnia ich. źródło: Julian Kornhauser, Adam Zagajewski: Świat nieprzedstawiony, 1974 (wikisource.org)

osamotniać

(KOGO)

Data ostatniej modyfikacji: 08.10.2021