Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | świniobicie |
świniobicia |
|
| D. | świniobicia |
świniobić |
|
| C. | świniobiciu |
świniobiciom |
|
| B. | świniobicie |
świniobicia |
|
| N. | świniobiciem |
świniobiciami |
|
| Ms. | świniobiciu |
świniobiciach |
|
| W. | świniobicie |
świniobicia |
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt
CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt zwierzęta domowe i hodowlane
Relacje znaczeniowe
| hiperonimy: | ubój |
Połączenia
- domowe, tradycyjne, wiejskie świniobicie
- obrzęd świniobicia
Cytaty
|
A jednak świniobicie ma w sobie coś z prastarego obrzędu, coś z magii, coś z czasów plemiennej wspólnoty, kiedy śmierć zwierzęcia integrowała ludzi, napełniając ich wyobraźnię nie tylko nadzieją na wielką wyżerkę... Owszem, jest świniobicie wielką wyżerką, ale specyficzną nieomal mistyczną. źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Smaki polskie czyli jak się dawniej jadało, 2008 |
|
|
W ogródku każdy miał swoje grządki, o które musiał dbać, w podwórku był prosiak i dwa razy do roku świniobicie, kiedy to jedzenia było pod dostatkiem. źródło: NKJP: Maria NOWAK: Dużo nas do pieczenia chleba, Gazeta Poznańska 2003-07-18 |
|
|
Po zbadaniu mięsa, rzeźnik odcinał z każdej części po okrawku świeżego mięsa, które smażone było na patelni ze słoniną, cebulą, doprawione solą i pieprzem. Kto nie był na świniobiciu, nie wie jak smakuje świeżonka - mówi Stanisław Wilk, z Wiecanowa. źródło: NKJP: (bw): Mogilno, Gazeta Pomorska, 2010-03-25 |
|
|
Po świniobiciu robiło się uroczysty poczęstunek, do którego zasiadała oczywiście cała rodzina i specjalista od zabijania. źródło: NKJP: Tren na śmierć świni, Dziennik Polski, 2002-10-12 |