UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

patronimik

Chronologizacja

1870, E. Callier, Encyklopedya imion własnych, z. 1, polona.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. patronimik
patronimiki
D. patronimiku
patronimików
C. patronimikowi
patronimikom
B. patronimik
patronimiki
N. patronimikiem
patronimikami
Ms. patronimiku
patronimikach
W. patronimiku
patronimiki

Pochodzenie

Od: patronimikum

Definicja

jęz. 
nazwisko, nazwa lub przydomek utworzone od imienia, nazwiska lub zawodu ojca lub innego przodka albo właściciela lub założyciela

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język

Relacje znaczeniowe

synonimy:  patronimikum

Cytaty

Jeśli już mowa o plakietkach i imionach, to trzeba pamiętać, że w Rosji każdy z chwilą urodzenia otrzymuje pierwsze imię, patronimik i nazwisko.

źródło: NKJP: Szkot w Rosji, Dziennik Polski, 2008-12-05

Gdy nie da się określić danej postaci przez liczebnik, przydomek lub drugie imię, to należy określać ją imieniem i patronimikiem [...], np. Oleg Światosławowic [...].

źródło: NKJP: Internet:

Śladem dawnych patronimików w Polsce są nazwiska z końcówką '-ic' (w dialektach mazurzących) lub '-icz' (w dialektach niemazurzących), np. Piotrowicz, Markiewicz itp.

źródło: NKJP: Internet

Data ostatniej modyfikacji: 09.01.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj