patronimikum

rzadziej patronimicum

  • jęz.  nazwisko, nazwa lub przydomek utworzone od imienia, nazwiska lub zawodu ojca lub innego przodka albo właściciela lub założyciela
    • rzadziej patronimicum
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

  • synonimy:  patronimik
  • Pierwotne patronimika były nazwami grupowymi potomków lub poddanych osoby, której imię lub nazwa godności tkwi w podstawie nazwy miejscowej.

    źródło: NKJP: Internet

    Nazwiska mieszczan (i niektórych ziemian) mają najczęściej postać patronimików z sufiksami -icz, -ewicz, -owicz (wyjątkowo -ic) [...].

    źródło: NKJP: Edward Stachurski: Socjologiczne uwarunkowania nazw osobowych w utworach Adolfa Dygasińskiego, Studia Paedagogica I, 2008

    Jak wynika z naszych obserwacji, niektóre z dedykacji nie pomijały żadnego z elementów, mogących przyczynić się do wysławienia adresata, inne zaś [...] ograniczały się do podania imienia, patronimicum i nazwiska adresata w celowniku.

    źródło: NKJP: Anna Warda: Z obserwacji nad dedykacjami mecenasowskimi w osiemnastowiecznej Rosji, 2000

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. patronimikum
    patronimika
    D. patronimikum
    patronimików
    C. patronimikum
    patronimikom
    B. patronimikum
    patronimika
    N. patronimikum
    patronimikami
    Ms. patronimikum
    patronimikach
    W. patronimikum
    patronimika
  • łac. śred. (nomen) patronymicum '(imię) odojcowskie'

    z gr. patrōnymikós 'biorący imię od ojca'

CHRONOLOGIZACJA:
1779, Dykcyonarz starożytności dla szkoł narodowych, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 22.02.2020