1931,
Mały Przegląd. Pismo dla Dzieci i Młodzieży, nr 37, polona.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
wagarowicz
|
wagarowicze
|
ndepr |
wagarowicze
|
depr |
| D. |
wagarowicza
|
wagarowiczów
|
|
| C. |
wagarowiczowi
|
wagarowiczom
|
|
| B. |
wagarowicza
|
wagarowiczów
|
|
| N. |
wagarowiczem
|
wagarowiczami
|
|
| Ms. |
wagarowiczu
|
wagarowiczach
|
|
| W. |
wagarowiczu
|
wagarowicze
|
ndepr |
wagarowicze
|
depr |
uczeń, który opuszcza zajęcia w szkole bez zgody rodziców i nauczycieli
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
szkoła
- notoryczny wagarowicz
- miejsce wagarowiczów
- sposób na wagarowiczów
|
Paweł był wcześniej znany gnieźnieńskiej policji. Dał się poznać jako notoryczny wagarowicz oraz drobny złodziej.
źródło: NKJP: Znalazł się w kafejce, Polska Głos Wielkopolski, 2007-02-13
|
|
Zatrzymani wagarowicze są odwożeni do dyrektorów swoich szkół.
źródło: NKJP: Leszno, Gazeta Poznańska, 2002-06-19
|
|
Do Młodzieżowych Ośrodków Wychowawczych sądy kierują przede wszystkim notorycznych wagarowiczów, a nie groźnych przestępców
źródło: NKJP: Aleksander Król: Starosta za nich ręczy, Dziennik Zachodni, 2008-03-17
|
Data ostatniej modyfikacji: 24.01.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN