UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

bajerant

Chronologizacja

1963, A. Latoszek, J. Płomieniec, Bose i obdarte, books.google.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. bajerant
bajeranci
ndepr
bajeranty
depr
D. bajeranta
bajerantów
C. bajerantowi
bajerantom
B. bajeranta
bajerantów
N. bajerantem
bajerantami
Ms. bajerancie
bajerantach
W. bajerancie
bajeranci
ndepr
bajeranty
depr

Pochodzenie

Od: bajer I

Definicja

pot. 
osoba, która mówi nieprawdę lub przesadza, aby komuś zaimponować i wywołać jego przychylne nastawienie albo skłonić go zrobienia czegoś

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

Relacje znaczeniowe

synonimy:  blagier, koloryzator, picer

Połączenia

  • luzak i bajerant

Cytaty

Lubi się pokazać. Bajerant i szpaner. Bransoleta na ręku, łańcuch na szyi, muzyczka w samochodzie na ful [...].

źródło: NKJP: Bianka Mikołajewska: Psy trzy, Polityka, 2002-08-03

Michał, który z natury jest bajerantem, sprzedaje dziennie do 50 czapeczek. Z każdej ma złotówkę dla siebie.

źródło: NKJP: Zygmunt Chabowski: Lato pachnące pieniędzmi, Dziennik Łódzki, 2003-07-28

Mowa była jego orężem i tej złotoustej właściwości zawdzięczał wysoką pozycję w kręgach bajerantów, niebieskich ptaszków i oszustów różnego autoramentu.

źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010

Data ostatniej modyfikacji: 28.07.2020
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj