gęśle
rzadziej gęśla
-
ludowy drewniany instrument muzyczny, nieco podobny do skrzypiec, ale mający uproszczoną budowę, na którym gra się, szarpiąc struny smyczkiem
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
hiperonimy: instrument
-
- dźwięk gęśli
- grać na gęślach
-
Odezwały się flety i trzystrunne gęśle, jak koty pomrukiwały bębenki i ćwierkał brzęk dzwonków.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1994
W ostatnią niedzielę [...] odbyły się posiady góralskie zorganizowane przez Związek Podhalan. Bohaterem posiadów był „Ujek” [...], który barwnie opowiadał tłumnie zgromadzonej publiczności epizody ze swego życia, dotyczące m.in. nauki gry na gęślach [...].
źródło: NKJP: Natalia Wróblewska: Posiady u Giewonta, Tygodnik Podhalański, 1997
Skończyło się na wybudowaniu niewielkiego nagrobka ozdobionego rzeźbą gęśli [...], skrzyżowanych ze smyczkiem.
źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Zakopane i Tatry. Przewodnik, 1995
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gęśle
D. gęśli
C. gęślom
B. gęśle
N. gęślami
Ms. gęślach
W. gęśle
-
psł. *gǫsli (< *gǫd-sli) 'strunowy instrument muzyczny'
z psł. *gǫsti, *gǫdǫ 'wydawać przeciągły odgłos, brzęczeć, buczeć, szumieć'
W st.pol. od XIV w. także formy gęśli i rzadko gęśl gąśl ‘dawny, prymitywny ludowy smyczkowy instrument muzyczny’.