-
4.
lit. zdanie wyrażające jakąś ogólną myśl dotyczącą prawd życiowych, często o charakterze pouczenia, będące formą literacką wywodzącą się z greckiej poezji lirycznej -
- częściej gnoma
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
prawdy i wartości życiowe -
- autor gnomu
-
[...] u Herodota, w jego „Dziejach”, [...] mówi się o Solonie (jednym z pierwszych mędrców greckich, prawodawcy Aten, autorze gnomów [...]).
źródło: NKJP: Maria Zowisło: Filozofia i sport. Horyzonty dialogu, 2001
Związek z kontekstem, czy to polegający na początkowym nawiązaniu, czy na wtrąceniu wewnątrz aforyzmu, zawsze jest tu motywowany potrzebami kontekstu, nie zaś samego gnomu.
źródło: Tygiel Kultury, 2003 (books.google.pl)
W tok opowiadania czy opisu tu i ówdzie wplata poeta raptem jakąś uwagę, refleksję, określenie, stanowiące ogniwko w sobie zamknięte i samoistne, o typowych znamionach gnomu [...].
źródło: Stanisław Pigoń: Wśród twórców. Studia i szkice z dziejów literatury i oświaty, 1947 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gnom
gnomy
D. gnomu
gnomów
C. gnomowi
gnomom
B. gnom
gnomy
N. gnomem
gnomami
Ms. gnomie
gnomach
W. gnomie
gnomy
-