-
1.a
cecha kogoś, kto nie jest zdolny do szlachetnych czynów i uczuć wobec innych, a zwłaszcza do wybaczenia -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
antonimy: wielkoduszność
-
Dzieci cierpiały [...] z powodu małoduszności ojca, która przejawiała się na przykład w skąpstwie i swoiście rozumianym surowym trybie życia.
źródło: NKJP: Dariusz Jastrząb: Duchowy świat Dostojeskiego, 2009
[....] podczas wojny względy polityczne lub jego osobista małoduszność sprawiły, iż pozostał niewrażliwy na cierpienia innych i milczał w obliczu zbrodni przeciw ludzkości, które być może jego interwencja zdołałaby powstrzymać.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. małoduszność
małoduszności
D. małoduszności
małoduszności
C. małoduszności
małodusznościom
B. małoduszność
małoduszności
N. małodusznością
małodusznościami
Ms. małoduszności
małodusznościach
W. małoduszności
małoduszności
Inne uwagi
Zwykle lp