kondukt

  • grupa ludzi, którzy uczestniczą w uroczystym pochodzie odprowadzającym trumnę ze zwłokami na cmentarz
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Bieg życia

    śmierć


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    zwyczaje i obyczaje

    • uroczysty kondukt; kondukt pogrzebowy
    • na czele, trasa konduktu
    • kondukt idzie, wychodzi, wyrusza
    • iść w kondukcie
  • Z nieprzeniknionego cienia drzew wyłonił się żałobny kondukt.

    źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967

    Tego dnia byliśmy w Krakowie i widzieliśmy, jak szedł kondukt. Przewodniczka wyjaśniła nam, że umarł pewien znany i popularny ksiądz.

    źródło: NKJP: Daniel Passent: Choroba dyplomatyczna, 2002

    Czoło konduktu podchodzić musiało pod cmentarz, bo dźwięki marsza rozbrzmiewały wielką, majestatyczną pełnią.

    źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948

    Moim zdaniem najlepszym rozwiązaniem będzie wystąpienie do zarządzających drogami o ustanowienie zakazu przemarszu konduktów pogrzebowych.

    źródło: NKJP: Jan Jangas: Zdaniem Jangasa: Żałobnicy na obwodnicy, Czas Ostrzeszowski, nr 20074, 2007

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. kondukt
    kondukty
    D. konduktu
    konduktów
    C. konduktowi
    konduktom
    B. kondukt
    kondukty
    N. konduktem
    konduktami
    Ms. kondukcie
    konduktach
    W. kondukcie
    kondukty
  • łac. kośc. conductus 'obrzędy pogrzebowe, pogrzeb'

CHRONOLOGIZACJA:
1560, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 23.05.2017